عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، ابْنُ جُدْعَانَ كَانَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ، وَيُطْعِمُ الْمِسْكِينَ، فَهَلْ ذَاكَ نَافِعُهُ؟ قَالَ: «لَا يَنْفَعُهُ، إِنَّهُ لَمْ يَقُلْ يَوْمًا: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 214]
المزيــد ...
ਆਇਸ਼ਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹਾ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਮੈਂ ਕਿਹਾ: "ਯਾ ਰਸੂਲਲਾਹ! ਇਬਨੁ ਜੁਦ'ਆਨ ਜਾਹਲੀਆਤ ਵਿੱਚ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜੋੜਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਾਣਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੀ ਇਹ ਉਸ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ?"
ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਕਿਹਾ:
"ਉਹ ਉਸ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਕਿਹਾ: 'ਰੱਬ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਖ਼ਤਾ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇ।'"
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 214]
ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਜੁਦ'ਆਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, ਜੋ ਇਸਲਾਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਰੈਸ਼ ਦੇ ਮੁਖਿਆ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਲਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਾਣਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਐਸੀ ਅਚ੍ਹੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਜੋ ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਕਰਨ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖ਼ਿਰਤ ਵਿੱਚ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅੱਲਾਹ ਨਾਲ ਕੂਫ਼ਰ (ਇਨਕਾਰ) ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਕਿਹਾ: "ਰੱਬ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਖ਼ਤਾ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇ।"