عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «كل أمتي يدخلون الجنة إلا من أَبَى». قيل: ومَنْ يَأْبَى يا رسول الله؟ قال: «من أطاعني دخل الجنة، ومن عصاني فقد أَبَى».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
ابو هريره - رضى الله عنه - روايت كرده است: "همه ى امتم وارد بهشت مى شوند مگر كسى كه نپذيرد"، گفته شد: اى رسول الله چه كسى نمى پذيرد؟ فرمودند: "هر كسى از من اطاعت كند، وارد بهشت مى شود، و هر كسى از من نافرمانى كند، او نپذيرفته است".
[صحیح است] - [به روایت بخاری]
ابو هريره - رضى الله عنه - از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - روايت مى كند كه امتشان را مژده دادند، و فرمودند: "همه ى امتم وارد بهشت مى شوند" يعنى: امت اجابت. سپس رسول الله - صلى الله عليه و سلم - استثناء قائل شدند، و فرمودند: "مگر كسى كه نپذيرد" يعنى: هر كسى از امتشان با ترک اطاعت كردن كه سبب ورود بهشت است؛ زيرا هر كسى سبب رسيدن به چيزى را كه به غير آن حاصل نمى شود ترک كند، در اين صورت او نپذيرفته و ممتنع است، پس استثناء قائل شدن براى آنان سخت گيرى بر آنان است، يا اينكه مقصودشان امت دعوت بوده است: و هر كسى نپذيرفت، او با كفرش از قبول آن ممتنع است. پس اصحاب كرام گفتند: "اى رسول الله چه كسى نمى پذيرد؟" رسول الله - صلى الله عليه و سلم - در جواب آنان فرمودند: "هر كسى من را اطاعت كند"، يعنى: تسليم و فرمانبردار آنچه كه من آورده ام، شد، "وارد بهشت شده است. و اما "كسى كه از من نافرمانى كرد" با باور نكردن يا با انجام فعلى نهى شده "نپذيرفته است"، يعنى: با نپذيرفتنش آخرت بدى خواهد داشت. بنابراين: كسى كه نپذيرد، اگر كافر باشد اساساً وارد بهشت نمى شود، اما اگر مسلمان باشد، وارد بهشت نمى شود تا اينكه با آتش (جهنم) پاک شود، و امكان دارد مورد بخشش قرار گيرد و اساساً عذاب داده نشود، و اگر چه مرتكب همه ى گناهان شده باشد.