عن ابن عباس رضي الله عنهما قال:
جاءَ رجُلُ إلى النبي صلى الله عليه وسلم فقال: يا رسولَ اللهِ، إن أحدنا يجدُ في نفسِهِ -يُعرِّضُ بالشَّيءِ- لأَن يكونَ حُمَمَةً أحَبُّ إليه من أن يتكلَّم بِهِ، فقال: «اللهُ أكبرُ، اللهُ أكبرُ، الحمدُ لله الذي ردَّ كيدَه إلى الوسوسَةِ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى] - [سنن أبي داود: 5112]
المزيــد ...
Ayon sa Anak ni `Abbās (malugod si Allāh sa kanilang dalawa) na nagsabi:
{May pumuntang isang lalaki sa Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) saka nagsabi ito: "O Sugo ni Allāh, tunay na ang isa sa amin ay nakatatagpo sa sarili niya ng nag-aalok ng bagay na ang maging uling siya ay higit na kaibig-ibig sa kanya kaysa sa magsalita siya hinggil doon." Kaya naman nagsabi siya: "Si Allāh ay pinakadakila! Si Allāh ay pinakadakila! Ang papuri ay ukol kay Allāh na nagtulak sa panlalansi nito para maging pasaring."}
[Tumpak] - - [سنن أبي داود - 5112]
May pumuntang isang lalaki sa Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) saka nagsabi ito: "O Sugo ni Allāh, tunay na ang isa sa amin ay nakatatagpo sa sarili niya ng isang bagay na nangyayari sa sarili subalit ang pagsasalita kaugnay roon ay mabigat sa punto na ang maging abo ay higit na kaibig-ibig sa kanya kaysa sa magsalita siya hinggil doon." Kaya naman nagdakila [kay Allāh] ang Sugo (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) nang dalawang ulit at nagpuri siya kay Allāh na nagtulak sa panlalansi ng demonyo tungo sa payak na pagpapasaring.