عن ابن عباس رضي الله عنهما قال:
جاءَ رجُلُ إلى النبي صلى الله عليه وسلم فقال: يا رسولَ اللهِ، إن أحدنا يجدُ في نفسِهِ -يُعرِّضُ بالشَّيءِ- لأَن يكونَ حُمَمَةً أحَبُّ إليه من أن يتكلَّم بِهِ، فقال: «اللهُ أكبرُ، اللهُ أكبرُ، الحمدُ لله الذي ردَّ كيدَه إلى الوسوسَةِ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى] - [سنن أبي داود: 5112]
المزيــد ...
Ο Ιμπν ‘Αμπάς (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού) είπε:
«Ένας άνδρας ήρθε στον Προφήτη (σάλλα Αλλάχου 'αλάιχι ουά σάλλαμ) και είπε: «Ω, Αγγελιαφόρε του Αλλάχ! Σε κάποιον απ' εμάς μπορεί να έρθουν τέτοιες σκέψεις - αναφερόμενος σ' αυτό έμμεσα - που θα προτιμούσε να μετατραπεί σε κάρβουνο παρά να τις προφέρει.» Έτσι, ο Προφήτης (ﷺ) είπε: «Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ, Δόξα στον Αλλάχ που εμπόδισε το σχέδιο του (Σατανά) και δεν μπόρεσε παρά μόνο να ψιθυρίσει.»
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى] - [سنن أبي داود - 5112]
Ένας άνδρας ήρθε στον Προφήτη (σάλλα Αλλάχου 'αλάιχι ουά σάλλαμ) και του είπε ότι κάποιες φορές μπορεί να του έρθουν κάποιες σκέψεις, οι οποίες είναι τόσο κακές στο βαθμό που θα προτιμούσε να μετατραπεί σε κάρβουνο παρά να τις προφέρει. Τότε, ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου 'αλάιχι ουά σάλλαμ) είπε: «Αλλάχου Άκμπαρ, Αλλάχου Άκμπαρ.» και δόξαζε τον Αλλάχ ότι εμπόδισε το σχέδιο του Σατανά και δεν μπόρεσε παρά μόνο να ψιθυρίσει.