නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් ලබා දෙයි. අවසානයේ ඔහු ඔහුව ග්‍රහණය කළ විට ඔහුව අත් නොහරියි
عن أبي موسى رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:
«إِنَّ اللهَ لَيُمْلِي لِلظَّالِمِ، حَتَّى إِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ» قَالَ: ثُمَّ قَرَأَ: «{وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ}[هود: 102]»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4686]
المزيــد ...
අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) ප්‍රකාශ කළ බව අබූ මූසා (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී.
"සැබැවින්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් ලබා දෙයි. අවසානයේ ඔහු ඔහුව ග්‍රහණය කළ විට ඔහුව අත් නොහරියි." යැයි පවසා පසුව "තවද ගමක අපරාධ සිදු වෙමින් තිබිය දී එය නුඹේ පරමාධිපති ග්‍රහණය කළ විට, ඔහුගේ ග්‍රහණය එලෙසම වේ. නියත වශයෙන්ම ඔහුගේ ග්‍රහණය දැඩි වේදනා සහගතය." යන (හූද්: 102 වැනි) පාඨය පාරායනය කළහ.
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත] - [صحيح البخاري - 4686]
පිටුපාමින් අපරාධ කිරීම, අල්ලාහ්ට ආදේශ කිරීම හා මිනිස් අයිතිවාසිකම්වලදී ඔවුනට අපරාධ කිරීම යනාදියෙහි සීමාව ඉක්මවා කටයුතු කිරීම ගැන නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ අවවාද කළහ. සැබැවින්ම උත්තරීතර අල්ලාහ් අපරාධකරුවාට කල් දෙයි. ඔහුව ප්‍රමාද කරයි. ඔහුගේ ආයුකාලයෙහි හා ඔහුගේ ධනයෙහි ඔහුට දීර්ග කරයි. නමුත් දඬුවම ඉක්මන් නොකරයි. නමුත් ඔහු පාපක්ෂමාවෙහි නිරත නොවූයේ නම්, ඔහුව ග්‍රහණය කරනු ලබන අතර ඔහු ඉන් ඉවත්ව නොයනු ඇත. ඔහුගේ අධික අපරාධ හේතුවෙන් කිසිවිටෙක ඔහුව අත් නොහරිනු ඇත.
පසුව "තවද ගමක අපරාධ සිදු වෙමින් තිබිය දී එය නුඹේ පරමාධිපති ග්‍රහණය කළ විට, ඔහුගේ ග්‍රහණය එලෙසම වේ. නියත වශයෙන්ම ඔහුගේ ග්‍රහණය දැඩි වේදනා සහගතය." යන (හූද්: 102 වැනි) පාඨය එතුමාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) පාරායනය කළහ.
හදීසයේ හරය
- ඥානවන්ත පුද්ගලයා තව්බා හෙවත් පශ්චාත්තාප වී පාපක්ෂමාව ඇයැදීම සඳහා යුහුසුළු විය යුතුය. අයුක්තිය මත ඔහු දිගටම රැඳී සිටින්නේ නම්, අල්ලාහ්ගේ සැලැස්මෙන් ආරක්ෂාව නොලබනු ඇත.
- අපරාධකරුවන්ට සර්වබලධාරී අල්ලාහ් අවකාශය ලබා දෙයි. ඔවුනට දඬුවම ඉක්මන් කරන්නේ නැත. එය පියවරෙන් පියවර පිහිටයි. ඔවුන් පාපක්ෂමාව අයැද නොසිටියේ නම් දඬුවම ගුණ වනු ඇත.
- අල්ලාහ්ගේ දඬුවම සමස්ත සමූහයා මත ඇති වන්නට අයුක්තිය හේතුවකි.
- අල්ලාහ් යම් ගම්මානයක් විනාශ කළ විටෙක, සැබැවින්ම එහි දැහිමියෝ ද වෙති. නමුත් මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ ඔවුන් අවදි කරනු ලබනුයේ ඔවුන් මිය ගිය දැහැමි තත්ත්වය මතය. ඔවුන් ආවරණය කරගත් දඬුවම ඔවුනට හානිය ඇති කරන්නේ නැත.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් පිළිකුල් කරනු ඇත. අල්ලාහ්ගේ පිළිකුල් භාවය වනුයේ, අල්ලාහ් පුද්ගලයාට තහනම් කළ දෙයක් ඔහු විසින් ගෙන ඒමයි.
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් යහපත් දෑ හා අයහපත් දෑ ලියා ඇත්තේය. පසු ව ඔහු ඒවා පැහැදිළි කළේය. එබැවින් කවරෙකු යම් යහපතක් සිතා එය සිදු නොකළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස එය පූර්ණ කුසලක් ලෙස සටහන් කරයි. එමෙන්ම ඔහු ඒ ගැන සිතා; එය ඉටු කළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස කුසල් දහයේ සිට හත්සීය දක්වා ද ඊට වඩා අධික ගුණයෙන් ද ගුණ කර එය සටහන් කරයි.
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් නුඹලාගේ ශරීර දෙස හෝ නුඹලාගේ හැඩරූ දෙස හෝ නොබලයි. නමුත් නුඹලාගේ හදවත් හා නුඹලාගේ ක්රියාවන් දෙස බලයි.
- නබි වදන: අපි අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) ඉදිරියේ වාඩිවී සිටි අතරවාරයේ දිනක් අප වෙත සුදෝ සුදු ඇඳුමකින් හා කළුවන් හිසකෙස් සහිත මිනිසෙකු උදා විය. ගමනක සළකුණක් හෝ ඔහු මත දැක ගන්නට නොවීය. අප අතරින් කිසිවකුත් ඔහුව හඳුනන්නේ ද නැත.
- නබි වදන: අහෝ මාගේ ගැත්තනි! සැබැවින්ම අසාධාරණය මා මතම මම තහනම් කර ගත්තෙමි. නුඹලා අතර ද එය තහනම් කරනු ලැබූවක් බවට පත් කළෙමි. එබැවින් නුඹලා අපරාධ නොකරනු. අහෝ මාගේ ගැත්තනි, මා කවර කෙනෙකුට යහමග පෙන්වූයේ ද ඔහු හැර නුඹලා සියලු දෙනාම මුළා වූවෝය. එබැවින් නුඹලා මගෙන් යහමග පතනු. මම නුඹලාට යහමග පෙන්වමි.
- නබි වදන: කරුණාවන්තයෝ වනාහි, රහ්මාන් ඔවුනට කරුණා කරනු ඇත. මිහිකතේ වැසියනට නුඹලා කරුණා කරනු. අහස්හි සිටින්නන් නුඹලාට කරුණා කරනු ඇත.
- නබි වදන: සෑම රාත්රියකම අවසාන රාත්රියේ තුනෙන් කොටසක් පවතින විට, අපගේ පරමාධිපතියාණන් මෙලොව අහසට පහළ වී ‘කවරෙකු මා අමතන්නේ ද මම ඔහුට පිළිතුරු දෙමි. කවරෙකු මගෙන් විමසන්නේ ද මම ඔහුට පිරිනමමි. කවරෙකු මගෙන් සමාව අයදින්නේ ද මම ඔහුට සමාව දෙමි.’ යැයි පවසයි.