නබි වදන: නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් දෙන්නේය. නමුත් ඔහුව ග්රහණය කළ විට ඔහුව අතහැර නොදමන්නේමය.
عن أبي موسى الأشعري رضي الله عنه مرفوعاً: «إن الله ليُمْلِي للظالم، فإذا أخذه لم يُفْلِتْهُ»، ثم قرأ: (وكذلك أخذ ربك إذا أخذ القرى وهي ظالمة إن أخذه أليم شديد).
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
අබූ මූසා අල් අෂ්අරී (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් වාර්තා කරන ලදී. මෙය මර්ෆූඃ ගණයට අයත් හදීසයකි. “නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් දෙන්නේය. නමුත් ඔහුව ග්රහණය කළ විට ඔහුව අතහැර නොදමන්නේමය.” පසුව සූරා හූද් හි 102 වැනි පාඨය පාරායනය කළහ. “ගමක අපරාධ සිදු වෙමින් තිබිය දී එය ඔහු ග්රහණය කළ විට නුඹගේ පරමාධිපතිගේ ග්රහණය එලෙසම වන්නේය. නියත වශයෙන්ම ඔහුගේ ග්රහණය දැඩි වේදනා සහගතය.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.
නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් දෙන බවත් ඔහු ඔහුටම අපරාධ කර ගන්නට ඉඩ හරින බවත් අවසානයේ ඔහුව ග්රහණය කරන විට ඔහුට හිමි දඬුවම පූර්ණව ලැබෙන තුරු ඔහුව අතහැර නොදමන බවත් සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම් තුමා පවසා, පසු ව “ගමක අපරාධ සිදු වෙමින් තිබිය දී එය ඔහු ග්රහණය කළ විට නුඹගේ පරමාධිපතිගේ ග්රහණය එලෙසමය. නියත වශයෙන්ම ඔහුගේ ග්රහණය දැඩි වේදනා සහගතය.” යන අල් කුර්ආන් 11:102 වන වැකිය පාරායනය කළහ.
හදීසයේ හරය
- බුද්ධිමතා අපරාධයක් කළ විට ඔහුට අභාග්යයක් සිදු නොවනු ඇතැයි සිතමින් අල්ලාහ්ගේ සැළැසුම් ගැන නිර්භියව සිටින්නේ නැත. සැබැවින්ම එය පියවරෙන් පියවර අත්වන බව ඔහු දනී. එවිට තම වගකීම් අදාළ පුද්ගලයින් හට ඉටු කිරීමට යුහුසුළු වනු ඇත.
- අපරාධකරුවන් පාපකම් වර්ධනය කර ගනිමින් ඔවුන් සතු දඬුවම ගුණ කර ගනු වස් අල්ලාහ් ඔවුන් පියවරෙන් පියවර හසු කරනු ඇත.
- අල් කුර්ආනයට හෝ හදීසයට හෝ විග්රහ කරන හොදම විග්රහය වනුයේ අල්ලාහ්ගේ හා ඔහුගේ දූතයාණන්ගේ ප්රකාශ වන්නේය.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: අපි අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) ඉදිරියේ වාඩිවී සිටි අතරවාරයේ දිනක් අප වෙත සුදෝ සුදු ඇඳුමකින් හා කළුවන් හිසකෙස් සහිත මිනිසෙකු උදා විය. ගමනක සළකුණක් හෝ ඔහු මත දැක ගන්නට නොවීය. අප අතරින් කිසිවකුත් ඔහුව හඳුනන්නේ ද නැත.
- නබි වදන: සෑම රාත්රියකම අවසාන රාත්රියේ තුනෙන් කොටසක් පවතින විට, අපගේ පරමාධිපතියාණන් මෙලොව අහසට පහළ වී ‘කවරෙකු මා අමතන්නේ ද මම ඔහුට පිළිතුරු දෙමි. කවරෙකු මගෙන් විමසන්නේ ද මම ඔහුට පිරිනමමි. කවරෙකු මගෙන් සමාව අයදින්නේ ද මම ඔහුට සමාව දෙමි.’ යැයි පවසයි.
- නබි වදන: මොවුන්ගේ වෙනස කුමක් ද? ස්ථාවර කරුණක දී මෘදු මොළොක් බව සොයති. සැක කරන කරුණක දී ඔවුහු විනාශ වන්නට බලති.
- නබි වදන: ‘කිට්ටුවෙන් කටයුතු කරනු. ස්ථාවරව සිටිනු. ඔබ අතරින් කිසිවකු හෝ තම ක්රියාවෙන් පමණක් ජය නොලබන බව දැන ගනු. ඔවුහු අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි, ‘ඔබත් එසේ නොවන්නෙහිදැයි විමසුවෝය. එතුමා: ‘අල්ලාහ්ගේ කරුණාව හා භාග්යය තුළින් ඔහු මා ආවරණය කිරීමෙන් මිස මම ද එසේ නොවන්නෙමි’ යැයි පැවසූහ.
- නබි වදන: මම මාගේ ගැත්තා මා ගැන සිතන සිතුවිලි අබියස වෙමි. ඔහු මා මෙනෙහි කරන පරිදි මම ඔහු සමග වෙමි. යැයි උත්තරීතර අල්ලාහ් පැවසීය.
- නබි වදන: ගැත්තෙකු තවත් ගැත්තකුගේ අඩුපාඩු මෙලොවෙහි සඟවන්නේ නම් මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ අල්ලාහ් ඔහුගේ අඩුපාඩු සඟවනු ඇත.
- නබි වදන: අල්ලාහ් කරුණාව කොටස් සියයක් බවට නියම කර; ඉන් අනූ නවයක් ඔහු ළඟ රඳවා ගෙන; එක් කොටසක් පමණක් මහපොළොවට පහළ කළේය. මැවීම් අතර එකිනෙකා කරුණාවෙන් කටයුතු කිරීම ද එම කොටසින් වන්නේය. එය කෙතරම් ද යත් සත්වයා තම පැටියාට යමක් සිදුවනු ඇතැයි බිය වී, උගේ කොර උගෙන් ඔසවා ගැනීම පවා සිදුවනුයේ ඒ හේතුවෙනි.