නබි වදන: කරුණාවන්තයෝ වනාහි, රහ්මාන් ඔවුනට කරුණා කරනු ඇත. මිහිකතේ වැසියනට නුඹලා කරුණා කරනු. අහස්හි සිටින්නන් නුඹලාට කරුණා කරනු ඇත.
عن عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما يبلغ به النبي صلى الله عليه وسلم : «الرَّاحمون يرحَمُهمُ الرحمنُ، ارحموا أهلَ الأرضِ، يرحمْكم مَن في السماءِ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් දන්වා සිටි කරුණක් පිළිබඳව අබ්දුල්ලාහ් ඉබ්නු අම්ර් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී. "c2">“කරුණාවන්තයෝ වනාහි, රහ්මාන් ඔවුනට කරුණා කරනු ඇත. මිහිකතේ වැසියනට නුඹලා කරුණා කරනු. අහස්හි සිටින්නන් නුඹලාට කරුණා කරනු ඇත.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - ඉමාම් තිර්මිදි එය වාර්තා කර ඇත.
(කරුණාවන්තයෝ) වනාහි, මහපොළොවේ වෙසෙන මිනිසුන් හා සතුන් හට කරුණාවෙන් ත්යාගශීලීභාවයෙන් හා සමගියෙන් ගරු කොට කරුණාව දක්වන්නෝ වෙති. (රහ්මාන් ඔවුනට කරුණා කරනු ඇත) එය ඔහුගේ කරුණාවෙනි. එය ඉතා පැහැදිලිය. ඒ අතරින් ඔවුන් වෙත පරිත්යාගශීලීව කටයුතු කිරීම, ඔවුන් උසස් තත්ත්වයට පත් කිරීම ද ඇතුළත්ය. ප්රතිඵල හිමිවනුයේ අදාළ ක්රියා වර්ගයෙනි. (මිහිකතේ වැසියනට කරුණා කරනු) මෙම පොදු කියමන පැමිණ ඇත්තේ සියලුම වර්ගයේ මැවීම් ඇතුළත් කරමිනි. ඒ අනුව දැහැමි අයට මෙන්ම වැරදිකරුවාටත් මෘග සතුන්ටත් පක්ෂීන්ටත් කරුණාව දැක්විය යුතුය. (අහස්හි සිටින්නන් නුඹලාට කරුණා කරනු ඇත.) අහසෙහි සිටින උත්තරීතර අල්ලාහ් නුඹලාට කරුණාව දක්වනු ඇත. අහසේ ඔහුගේ ආධිපත්යය ලෙස අදහස් කරමින් මෙය අර්ත දැක්වීම සුදුසු නැත. සැබැවින්ම සියලු මැවීම්වලට වඩා අල්ලාහ් ඉහළින් සිටින බව අල් කුර්ආනයේ, සුන්නාහ්වේ හා විද්වතුන්ගේ ඒකමතික අදහස්වල තහවුරු කර ඇත. (අහසේ සිටින්නා) යන අපගේ ප්රකාශයෙන් සැබැවින්ම අහස යනු අවකාශයයි. සැබැවින්ම ඔහු ඒ තුළට පිවිස ඇත යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ නැත. අල්ලාහ් උත්තරීතරය ‘ෆී’ -තුළ- යන පදය ‘අලා’ -මත- යන අර්ථයෙන් යෙදී ඇත. එනම් ඔහුගේ සියලු මැවීම්වලට ඉහළින් අහස උඩින් සිටින බවයි.
හදීසයේ හරය
- අල් කුර්ආනය හා සුන්නාව අනුගමනය කරමින් කරුණාව පිහිටිය යුතු යැයි කොන්දේසි පැනවේ. අල්ලාහ් ගෞරවය කර ඇති දෙයක් වෙනුවෙන් දඬුවමක් දීමේදී හෝ සම ප්රතිචාර දැක්වීමේදී හෝ මේ දෙකින් එකකවත් කරුණාව අහෝසි වන්නේ නැත.
- අල්ලාහ් ඔහුගේ සියලු මැවීම්වලට ඉහලින් අහසෙහි සිටියි.
- උත්තරීතර අල්ලාහ් සතු කරුණාව නම් ගුණාංගය තහවුරු කිරීම.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් පිළිකුල් කරනු ඇත. අල්ලාහ්ගේ පිළිකුල් භාවය වනුයේ, අල්ලාහ් පුද්ගලයාට තහනම් කළ දෙයක් ඔහු විසින් ගෙන ඒමයි.
- නබි වදන: නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් පමණක් හැර වෙනත් දෙවියෙකු නොමැති බවටත් ඔහුට කිසිදු හවුල්කරුවකු නොමැති බවටත් සැබැවින්ම මුහම්මද් තුමා ඔහුගේ ගැත්තකු හා දූතයකු බවටත් ඊසා නොහොත් ජේසු තුමා අල්ලාහ්ගේ ගැත්තකු හා ඔහුගේ දූතයා බවටත් එතුමා මර්යම් වෙත හෙළූ ඔහුගේ වදන හා ඔහුගෙන් වූ ප්රාණය බවටත් ස්වර්ගය සැබෑවකි. නිරය සැබෑවකි යන වගටත් කවරෙකු සාක්ෂි දැරුවේ ද ඔහු කවර ක්රියාවක් මත පසුවන්නේ ද ඒ අනුව අල්ලාහ් ඔහුව ස්වර්ගයට ඇතුළත් කරන්නේය.
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් යහපත් දෑ හා අයහපත් දෑ ලියා ඇත්තේය. පසු ව ඔහු ඒවා පැහැදිළි කළේය. එබැවින් කවරෙකු යම් යහපතක් සිතා එය සිදු නොකළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස එය පූර්ණ කුසලක් ලෙස සටහන් කරයි. එමෙන්ම ඔහු ඒ ගැන සිතා; එය ඉටු කළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස කුසල් දහයේ සිට හත්සීය දක්වා ද ඊට වඩා අධික ගුණයෙන් ද ගුණ කර එය සටහන් කරයි.
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් නුඹලාගේ ශරීර දෙස හෝ නුඹලාගේ හැඩරූ දෙස හෝ නොබලයි. නමුත් නුඹලාගේ හදවත් හා නුඹලාගේ ක්රියාවන් දෙස බලයි.
- නබි වදන: අපි අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) ඉදිරියේ වාඩිවී සිටි අතරවාරයේ දිනක් අප වෙත සුදෝ සුදු ඇඳුමකින් හා කළුවන් හිසකෙස් සහිත මිනිසෙකු උදා විය. ගමනක සළකුණක් හෝ ඔහු මත දැක ගන්නට නොවීය. අප අතරින් කිසිවකුත් ඔහුව හඳුනන්නේ ද නැත.
- නබි වදන: අහෝ මාගේ ගැත්තනි! සැබැවින්ම අසාධාරණය මා මතම මම තහනම් කර ගත්තෙමි. නුඹලා අතර ද එය තහනම් කරනු ලැබූවක් බවට පත් කළෙමි. එබැවින් නුඹලා අපරාධ නොකරනු. අහෝ මාගේ ගැත්තනි, මා කවර කෙනෙකුට යහමග පෙන්වූයේ ද ඔහු හැර නුඹලා සියලු දෙනාම මුළා වූවෝය. එබැවින් නුඹලා මගෙන් යහමග පතනු. මම නුඹලාට යහමග පෙන්වමි.
- නබි වදන: නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් අපරාධකරුට කල් දෙන්නේය. නමුත් ඔහුව ග්රහණය කළ විට ඔහුව අතහැර නොදමන්නේමය.