නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් යහපත් දෑ හා අයහපත් දෑ ලියා ඇත්තේය. පසු ව ඔහු ඒවා පැහැදිළි කළේය. එබැවින් කවරෙකු යම් යහපතක් සිතා එය සිදු නොකළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස එය පූර්ණ කුසලක් ලෙස සටහන් කරයි. එමෙන්ම ඔහු ඒ ගැන සිතා; එය ඉටු කළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස කුසල් දහයේ සිට හත්සීය දක්වා ද ඊට වඩා අධික ගුණයෙන් ද ගුණ කර එය සටහන් කරයි.

عن عبد الله بن عباس رضي الله عنهما عن رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- فيما يرويه عن ربه -تبارك وتعالى- قال: «إن الله كَتَبَ الحسناتِ والسيئاتِ ثم بَيَّنَ ذلك، فمَن هَمَّ بحسنةٍ فَلم يعمَلها كَتبها الله عنده حسنةً كاملةً، وإن هَمَّ بها فعمِلها كتبها اللهُ عندَه عشرَ حسناتٍ إلى سَبعِمائةِ ضِعْفٍ إلى أضعافٍ كثيرةٍ، وإن هَمَّ بسيئةٍ فلم يعملها كتبها الله عنده حسنة كاملة، وإن هَمَّ بها فعمِلها كتبها اللهُ سيئةً واحدةً». زاد مسلم: «ولا يَهْلِكُ على اللهِ إلا هَالِكٌ».
[صحيح] - [متفق عليه]

අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) උත්තරීතර තම පරමාධිපති ගැන දන්වා සිටියදී මෙසේ පැවසූ බව අබ්දුල්ලාහ් ඉබ්නු අබ්බාස් (රළියල්ලාහු අන්හුමා) තුමා විසින් වාර්තා කරන ලදී. "c2">“සැබැවින්ම අල්ලාහ් යහපත් දෑ හා අයහපත් දෑ ලියා ඇත්තේය. පසු ව ඔහු ඒවා පැහැදිළි කළේය. එබැවින් කවරෙකු යම් යහපතක් සිතා එය සිදු නොකළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස එය පූර්ණ කුසලක් ලෙස සටහන් කරයි. එමෙන්ම ඔහු ඒ ගැන සිතා; එය ඉටු කළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස කුසල් දහයේ සිට හත්සීය දක්වා ද ඊට වඩා අධික ගුණයෙන් ද ගුණ කර එය සටහන් කරයි. එමෙන්ම කවරෙකු යම් නපුරක් සිතා පසුව එය සිදු නොකළේ නම් අල්ලාහ් ඔහු අබියස පූර්ණ කුසලක් ලෙස සටහන් කරයි. එමෙන්ම ඔහු එය සිතා එය සිදු කළේ නම් අල්ලාහ් එක් පාපයක් ලෙස සටහන් කරයි. මීට අමතර වශයෙන් ඉමාම් මුස්ලිම් තුමා “විනාශ වී යන්නෙකු මිස අල්ලාහ් එරෙහිව විනාශකාරී කටයුත්තක් සිදු කරන්නේ නැත.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.

විවරණය

සැබැවින්ම කවරෙකු යහපතක් කිරීමේ ආශාවෙන් යමක් කිරීමට අදිෂ්ඨාන කොට; එම කටයුත්ත ඔහු විසින් සිදු නොකළ ද ඔහුට යහපතක් ලියනු ලැබේ. එසේ එම යහපත් කටයුත්ත සිදු කරනු ලැබූ විටෙක සැබැවින්ම එය දස ගුණයේ සිට අධික වාර ගණනාවක් ගුණ කර දෙනු ලැබේ. කවරෙකු නපුරක් සිතා; පසුව අල්ලාහ් වෙනුවෙන් එය අතහැරියේ ද ඔහුට කුසලක් ලියනු ලබන අතර කවරෙකු එම නපුර සිදු කළේ නම්, ඔහුට එක් නපුරක් පමණක් ලියනු ලැබේ. එමෙන්ම කවරෙකු නපුරක් සිතා පසුව එය අතහැර දැමුවේ නම් කිසිවක් ලියනු නොලැබේ. යනුවෙන් මෙම වැදගත් හදීසයේ සඳහන්ව ඇත. මේ සියල්ල කීර්තිමත් අල්ලාහ්ගේ කරුණාවේ විශාලත්වය පෙන්වා දෙයි. මෙම අතිමහත් භාග්යය හා අප්රමාණ යහපත තුළින් ඔවුන් උසස් කරමිනි.