عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعًا: «والذي نفسُ مُحمَّد بيدِه، لا يسمعُ بي أحدٌ من هذه الأمة يهوديٌّ، ولا نصرانيٌّ، ثم يموتُ ولم يؤمن بالذي أُرْسِلتُ به، إلَّا كان مِن أصحاب النار».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
අබූ හුරෙයිරා (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් වාර්තා කරන ලදී. මෙය මර්ෆූඃ ගණයේ හදීසයකි. "c2">“මුහම්මද්ගේ ආත්මය කවරෙකුගේ අතෙහි ඇත්තේ ද ඔහු මත දිවුරමින්, මෙම සමූහයා අතර කිසියම් යුදෙව්වෙකු හෝ කිතුනුවෙකු හෝ මා ගැන අසා පසුව මා කවර කරුණක් සමග එවනු ලැබුවේ ද ඒ ගැන ඔහු විශ්වාස නොකළ තත්ත්වයේ මියැදුණේ නම් ඔහු නිරාගින්නේ සගයින් අතරින් කෙනෙකු මිස වෙනත් නොවන්නේය.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - ඉමාම් මුස්ලිම් එය වාර්තා කර ඇත.
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමා ‘සැබැවින්ම මෙම සමාජයේ ඔහු ගැන කිසිවකු අසා’ යැයි පවසමින් අල්ලාහ් මත දිවුරා ඇත. එනම් එතුමාගේ සමයේ හෝ වේවා එතුමාගෙන් පසු මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනය තෙක් හෝ වේවා පවතින අය අතරින් කිසිවකු හෝ යන්නයි. ‘යුදෙව්වෙකු හො කිතුනුවෙකු හෝ මා ගැන අසා පසුව මා කවර කරුණක් සමග එවනු ලැබුවේ ද ඒ ගැන ඔහු විශ්වාස නොකළ තත්ත්වයේ මියැදුණේ නම් ඔහු නිරාගින්නේ සගයින් අතරින් කෙනෙකු මිස වෙනත් නොවන්නේය.’ එනම් කවර යුදෙව්වෙකු වුව ද කිතුනුවෙකු වුව ද එමෙන්ම ඔවුන් හැර වෙනත් අය වුව ද නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහිස් සලාම්) තුමාගේ ඇරයුම තමන් වෙත ලැබී පසුව ඒ ගැන විශ්වාස නොකරම මිය ගියේ නම් ඔහු නිරා වාසීන් අතරින් කෙනෙකු වනු මිස නැත. ඔහු එහි සදාකල් වෙසෙයි. සෙසු ලබ්දිකයින් හැර යුදෙව්වන් හා කිතුනුවන් ගැන මෙනෙහි කර ඇත්තේ, ඔවුන් සතුව දේව පුස්තක තිබෙන බැවිණි. ඔවුන් දිව්ය ග්රන්ථයක් සමග සිටින්නේ නම්, දිව්ය ග්ර්න්ථ නොලැබුණු අයට වඩා මෙම කරුණට වඩාත් උචිත අය වන්නෝ ඔවුහුය. එහෙයින් ඔවුන් සියල්ලෝම නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාගේ පිළිවෙතට පිවිසීමත් එතුමාට අවනත වීමත් අනිවාර්යය වන්නේය.