حدیث: چا چې : لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وویل: او له هر هغه څه نه یې انکار وکړ چې له الله پرته یې عبادت کیږي، نو د هغه مال او وینه حرام شول، او حساب یې د الله سره دی.
عن طارق بن أشيم الأشجعي مرفوعاً: "من قال لا إله إلا الله، وكَفَرَ بما يُعْبَدُ من دون الله حَرُمَ مالُه ودمُه وحِسابُه على الله".
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
له طارق بن أشیم الأشجعي څخه مرفوع روایت دی: چا چې : " لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وویل: او له هر هغه څه نه یې انکار وکړ چې له الله پرته یې عبادت کیږي، نو د هغه مال او وینه حرام شول، او حساب یې د الله سره دی".
صحيح - مسلم روايت کړی دی
پیغمبر - صلی الله علیه وسلم - پدې حدیث کې ښکاره کوي چې د انسان وژل نه حرامیږي مګر د ددوه کارونو په تر سره کولو سره؛ لومړی: لا إله إلا الله چې له الله پرته بل برحق معبود نشته. دویم: په هر هغه څه سره کفر کول چې له الله -تعالی - پرته یې عبادت کیږي. کله چې دا دوه کارونه وموندل شول نو په ظاهره ترې باید لاس واخیستل شي او باطن یې الله - تعالی - ته وسپارل شي، تر هغه پورې چې داسې کومه کړنه تر سره نه کړي چې وینه یې مباحوي لکه: مرتد کېدل او یا مال لکه: له زکات ورکولو نه انکار، او عزت لکه قرض ځنډول.
د حديث له ګټو څخه
- د : لا إله إلا الله، معنا : په هر هغه څه سره کفر کول چې له الله تعالی پرته یې عبادت کیږي لکه: بتان، قبرونه او داسې نور..
- یوازې په خوله لا إله إلا الله وییل او له الله پرته په نورو شیانو چې له هغه پرته یې عبادت کیږي نه کافریدل؛ وینه او مال نه حراموي، که څه هم یې په معنا پوه وي او عمل یې پرې کړی وي، تر څو چې ورسره له الله پرته پر نورو معبوادنو کافریدل نه وي اضافه شوي.
- چا چې توحید قبول كړ او په ښکاره توګه یې د هغه قوانینو ته غاړه کېښوده، باید له هغه نه لاس واخیستل شي تر څو ورڅخه د دې مخالفت ښکاره شوی نه وي.
- کافر چې کله اسلام کې داخل شو نو باید لاس ترې واخیستل شي، اګر که د جنګ پر مهال هم وي تر دې چې د دې خلاف ورڅخه ونه لیدل شي.
- بیشکه ډیر کرتې یو انسان: لا إله إلا الله وایي خو له الله پرته په نورو معبودانو کفر نه کوي.
- حکم په دنیا کې په ظاهر باندې دی، خو په آخرت کې په نیتونو او مقصدونو دی.
- د مسلمان د مال او وینې حراموالی مګر په حقه سره.
- د اسلام فضیلت چې د خپلو خلکو د وینې او مال ساتنه کوي.
- د مسلمان د مال اخيستل حرام دي پرته له هغه څه چې د شريعت په اصل کې لازم دي لکه زکات او يا د هغه څه تاوان ورکول چې تلف کړی یې دی.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: په یهودانو او نصاراوو دې د الله لعنت وي، دوی د خپلو پیغمبرانو قبرونه د جوماتونو په توګه نیولي - له هغه څه خبرداری ورکوي چې هغوی کړي - او که داسې نه وای، نو د هغه قبر به ښکاره کړای شوی و ، خو له دې وېرې دا کار ونشو چې هسی نه جومات وګرځول شي.
- حدیث: زه د شریکانو له شراکت څخه تر ټولو زیات مستغني یم، نو چا چې یو کار وکړ او په هغه کې یې زما سره بل څوک شریک کړ، زه به هغه کس د هغه شرک ته پریږدم.
- حدیث: زه د الله تعالی په وړاندې لدې بیزاره یم چې له تاسو څخه یو څوک په دوستۍ ونیسم، ځکه چې الله جل جلاله زه په دوستۍ سره داسې نیولی یم لکه څرنګه یې چې ابراهیم په دوستۍ سره نیولی، او که چېرته ما له خپل امت څخه څوک په خالصې دوستۍ سره نیوه، نو خامخا به مې ابوبکر په دوستۍ سره نیولی و.
- حدیث: زما په صفت کې له حد نه مه اوړئ لکه څرنګه چې مسیحیانو د مریم د زوی په صفت کې له حد نه اوړیدلي دي، زه یو بنده یم، نو ووایئ: د الله بنده او پیغمبر.
- حدیث: ستا په شفاعت تر ټولو نیکمرغه خلک څوک دي؟ ويې فرمايل: څوک چې د زړه له اخلاصه ووايي چې له الله پرته بل معبود نشته.
- حدیث: چا چې - پدې خبره - ګواهي ورکړه چې نشته دی په حقه سره معبود مګر یوازې الله دی، شریک نه لري او محمد د الله بنده او رسول دی، او عیسی د الله بنده او رسول دی، او د هغه - کلمه - (په کلمه د کن سره پیدا شو)، او د هغه له روح ( د الله تعالی د طرفه) څخه دی، او دا چې جنت حق او اور(دوزخ) حق دی، الله به یې جنت ته ننباسي که هر عمل یې کړی وي.
- حدیث: څوک چې مړ شو او له الله پرته یې بل شریک راباله اور ته داخلیږي.