หะดีษ: พวกเราถูกห้ามจากการเสแสร้ง

عن عمر رضي الله عنه قال: نُهِيَنا عن التَّكَلُّف.
[صحيح] - [رواه البخاري]

รายงานจากท่านอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮู กล่าวว่า พวกเราถูกห้ามจากการเสแสร้ง
เศาะฮีห์ - 0

คำอธิบาย​

ท่านอุมัร เราะฎิยัลลอฮฺอันฮู ได้บอกไว้ในหะดีษนี้ว่า แท้จริงพวกเขานั้น “ถูกห้ามจากการเสแสร้ง” และผู้ห้ามก็คือ ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เพราะถ้าหากว่าเศาะฮาบะฮฺคนหนึ่งได้พูดว่า “พวกเราถูกห้าม” คำพูดนั้นมันจะมีฮุก่มเป็น “ร็อฟอฺ” หมายถึง ราวกับเขาได้พูดว่า “ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ห้ามพวกเราจากการเสแสร้ง” ซึ่งการเสแสร้งนั้น หมายถึง ทุกการกระทำและคำพูดที่คนๆ หนึ่งพยายามที่จะแสดงมันออกมาต่อหน้าผู้อื่น แต่เขาไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ตัวอย่างการเสแสร้งด้านคำพูด เช่น การถามเยอะและการค้นหาสิ่งลึกลับที่ไม่ควรค้นหา และยึดเอาบทบัญญัติที่ปรากฎอยู่ภายนอกและยอมรับในสิ่งที่มันนำมา โดยมีรายงานจากท่านอนัส เราะฎิยัลลอฮฺอันฮู เล่าว่า “พวกเราเคยอยู่กับท่านอุมัร ซึ่งบนตัวท่านนั้นมีเสื้อ 1 ตัว มีรอยขาดบนหลัง 4 รอย จากนั้นท่านก็อ่าน (وَفَاكِهَةً وَأَبًّا) และก็กล่าวว่า ผลไม้นี้ พวกเรารู้จักมันแล้ว แต่คำว่า “الأَب” ล่ะ แปลว่าอะไร ? หลังจากนั้นท่านก็พูดว่า “แท้จริงพวกเราได้ถูกห้ามจากการเสแสร้ง” ส่วนการเสแสร้งด้านการกระทำ เช่น มีแขกมาพักแรมกับบุคคลหนึ่ง แล้วเขาก็ได้ทำเป็นเสแสร้งกับแขกคนนั้นด้วยกับการทำให้ตัวเองดูลำบาก มิหนำซ้ำในบางครั้งอาจทำให้ตัวเขาเองต้องไปติดหนี้มา แล้วมิสามารถใช้หนี้นั้นได้ ตัวเขาจึงพบกับอันตรายทั้งในดุนยาและอาคิเราะฮฺ ดังนั้นมุสลิมจะต้องไม่เสแสร้งในกิจการต่าง ๆ แต่เขาต้องทำให้ กิจการต่าง ๆ นั้นอยู่ปานกลาง ดั่งเช่นสถานะของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ที่ไม่หวงของที่มีอยู่และไม่เสแสร้งกับของที่ไม่มี