Ҳадис: Мо назди Умар будем ва ӯ гуфт: мо аз такаллуф наҳй шудаем
عن أنس رضي الله عنه قال:
كُنَّا عِنْدَ عُمَرَ فَقَالَ: «نُهِينَا عَنِ التَّكَلُّفِ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 7293]
المزيــد ...
Аз Анас (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт:
Мо назди Умар будем ва ӯ гуфт: мо аз такаллуф наҳй шудаем.
[صحيح] - [رواه البخاري] - [Саҳеҳ Бухорӣ - 7293]
Умар (Худованд аз ӯ розӣ бод) хабар медиҳад, ки Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ононро аз ҳар ончи такаллуф (машаққат ва сахтӣ) меорад, бидуни онки ниёзе ба он бошад, чи дар гуфтор ва чи дар амал, наҳй фармуданд.
Аз фоидаҳои ҳадис
- Аз ҷумлаи такаллуфот, ки наҳй шудааст иборатанд аз:, пурсишҳои зиёд, дар ончи илм ва огоҳӣ надорад худро ба таклиф андохтан ва ё сахтгир будан дар коре, ки Худо барояш осон кардааст.
- Мусалмон бояд худро ба мудоро ва адами машақатоварӣ дар амалу кирдор, яъне дар хӯрдану ошомидан, дар гуфтор ва дар тамоми ҳолатҳои зиндагӣ, одат диҳад.
- Ислом дини осонӣ аст.
Дастабандишудаҳо
Бештар
- Ҳадис: Аз ҳафт (гуноҳи) ҳалоккунанда дурӣ ҷӯед
- Ҳадис: Намозҳои панҷгона, аз ҷумъа то ҷумъаи дигар ва аз рамазон то рамазони дигар ва дар ҳоли дурӣ аз кабоир, кафорати гуноҳони байни онҳо мегардад
- Ҳадис: Мардоне ҳастанд, ки ба ноҳақ ба моли Худо даст мезананд, пас барои онҳо рӯзи қиёмат оташи ҷаҳаннам аст
- Ҳадис: Мурдагонро носазо нагӯед, зеро онҳо ба сазои аъмолашон расидаанд
- Ҳадис: Барои як мусалмон ҷоиз нест бештар аз се рӯз бо бародари мусулмонаш қаҳрӣ бимонад, вақте бо ҳам вомехуранд аз ҳамдигар рӯй мегардонанд ва беҳтарини онҳо ҳамон аст, ки бо салом гуфтан оғоз мекунад
- Ҳадис: Касе, ки риштаи хешовандиро қатъ мекунад вориди биҳишт намешавад
- Ҳадис: Суханчин вориди биҳишт намешавад