Хадис: ,Јазикот нека ти биде постојано навлажен од спомнувањето на Аллах.‘“

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ بُسْرٍ رضي الله عنه أَنَّ رَجُلاً قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ شَرَائِعَ الإِسْلاَمِ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيَّ، فَأَخْبِرْنِي بِشَيْءٍ أَتَشَبَّثُ بِهِ، قَالَ:
«لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 3375]

Од Абдулах бин Буср, радијаллаху анху, се пренесува дека еден човек рекол: „О, Аллахов Пратенику, прописите на исламот ми се намножија, па кажи ми нешто до кое морам да се придржувам.‘ Тој рече:
,Јазикот нека ти биде постојано навлажен од спомнувањето на Аллах.‘“
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي - 3375]

Објаснување

Еден човек му се пожалил на Пратеникот, алејхи селам, дека доброволните ибадети се намножиле премногу за него до таа мерка што тој не можел да ги изврши поради неговата слабост, а потоа го замолил Пратеникот, алејхи селам, да го упати кон некое лесно дело кое ќе донесе голема награда, до кое тој ќе се држи и ќе го практикува.
Тој, алејхи селам, го упатил да го одржува јазикот мек и подвижен и постојано да се сеќава на Семоќниот и Возвишениот Аллах, во секое време и ситуации. Со изговарањето на субханаллах, елхамдулиллах, естагфируллах, со дови и слично.

من فوائد الحديث

1. Вредноста на постојаното спомнување на Возвишениот Аллах.
2. Една од Аллаховите благодати е олеснувањето на причините преку кои добиваме големи награди.
3. Луѓето се разликуваат во нивните удели во добрите и богоугодните дела.
4. Честото спомнување на Аллах со изговарање на: субханаллах, елхамдулиллах, ла илахе иллаллах, Аллаху екбер и други работи, синхронизирано со срцето, ги заменува многуте доброволни дела-нафили.
5. Тој, алејхи селам, ги зема предвид прашањата што се поставени одговарајќи му на секој според тоа што најмногу му одговара.