Pagpapanibago: O Sugo ni Allah, tunay na ang mga batas ng Islām ay dumami sa amin, kaya may kabanata bang kakapitan na masaklaw?" Nagsabi siya: "Hindi titigil ang dila mo sa pagiging pamamasa sa pagsambit kay Allah, kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan.

عن عبد الله بن بسر رضي الله عنه قال: أتى النبي صلى الله عليه وسلم رجل، فقال: يا رسول الله إن شرائع الإسلام قد كثرت علينا، فبابٌ نتمسك به جامع؟ قال: «لا يزال لسانك رَطْبًا من ذكر الله عز وجل ».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد]

Ayon kay `Abdullāh bin Busr, malugod si Allah sa kanya: Pinuntahan ang Propeta, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan, ng isang lalaki at nagsabi ito: "O Sugo ni Allah, tunay na ang mga batas ng Islām ay dumami sa amin, kaya may kabanata bang kakapitan na masaklaw?" Nagsabi siya: "Hindi titigil ang dila mo sa pagiging pamamasa sa pagsambit kay Allah, kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan."
[Tumpak] - [Isinalaysay ito ni Imām Ibnu Mājah - Isinaysay ito ni At-Tirmidhīy - Isinaysay ito ni Imām Aḥmad]

Ang pagpapaliwanag

Sa ḥadīth na ito ay nabanggit na may isang lalaking kabilang sa mararangal na mga Kasamahan na humiling mula sa Sugo, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan, na turuan siya ng isang utos na madali, masaklaw, malawak para sa katangian ng kabutihan. Ginabayan siya ng Sugo, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan, tungo sa pag-alaala kay Allah at sinabi: "Hindi titigil ang dila mo sa pagiging tuyo." Nangangahulugan ito: sa pagiging basa sa pagsambit kay Allah: pamamalagiin mo ang pag-uulit-ulit nito sa gabi at araw. Pinili ng Propeta, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan, para sa kanya ang dhikr dahil sa kagaanan nito at kadalian nito sa kanya at dahil sa pag-iibayo ng gantimpala sa kanya at mga dakilang pakinabang sa kanya na hindi mabibilang.