عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ بُسْرٍ رضي الله عنه أَنَّ رَجُلاً قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ شَرَائِعَ الإِسْلاَمِ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيَّ، فَأَخْبِرْنِي بِشَيْءٍ أَتَشَبَّثُ بِهِ، قَالَ:
«لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 3375]
المزيــد ...
از عبدالله بن بُسر رضی الله عنه روایت است که مردی گفت: یا رسول الله، شرایع [و عبادات] اسلام به سبب زیاد بودنشان بر من غلبه یافته است، پس مرا از چیزی خبر بده که به همان چنگ بزنم. فرمود:
«لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ»: «همواره زبانت به ذکر الله تر باشد».
[صحیح است] - - [سنن الترمذي - 3375]
مردی نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم شکایت میبرد که عبادات نافله آنقدر بر وی بسیار و پرشمار شدهاند که به دلیل ضعفش از انجام آنها ناتوان شده است، سپس از پیامبر میخواهد که او را به کار آسان و پر ثوابی راهنمایی کند تا به همان چنگ بزند.
پس پیامبر صلی الله علیه وسلم به او توصیه میکند که همواره زبانش به ذکر الله در حرکت باشد و در همه وقت و همه حال تسبیح و تحمید و استغفار و دعا و دیگر اذکار را بگوید.