بروز رسانی: بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش

عن أبي هريرة رضي الله عنه
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِيمَا يَحْكِي عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ، قَالَ: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2758]

از ابوهریره رضی الله عنه،
از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت است که از پروردگارش عزوجل حکایت می‌کند که فرمود: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ»: «بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش. پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و برای گناه بازخواست می‌کند، سپس دوباره [به گناه] بازگشت و مرتکب گناه شد، پس گفت: پروردگارا، گناهم را ببخش، پس پروردگار فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند؛ سپس دوباره گناه کرد، آنگاه گفت: پروردگارا گناهم را ببخش، پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام مرتکب گناهی شد پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند، هرچه می‌خواهی بکن که تو را آمرزیدم».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح مسلم - 2758]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از پروردگارش روایت می‌کند که چون بنده مرتکب گناهی شد و سپس گفت: بارالها گناهم را ببخشای، الله تعالی می‌فرماید: بنده‌ام گناهی را انجام داد، پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا برای آن بازخواست می‌کند؛ پس او را آمرزیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخشای؛ پس الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، پس بنده‌ام را بخشیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخش. الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد، پس آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، بنده‌ام را آمرزیدم؛ پس آنچه می‌خواهد انجام دهد مادامی که بعد از گناه از آن دست می‌کشد و پشیمان می‌شود و تصمیم به بازنگشتن به گناه می‌گیرد، اما نفسش بر او غالب می‌شود و دوباره در گناه واقع می‌گردد؛ تا وقتی که اینگونه گناه می‌کند و توبه می‌کند او را خواهم بخشید، زیرا توبه هر آنچه را پیش از آن بوده از بین می‌برد.