Hadith: Ένας δούλος διέπραξε μια αμαρτία και στη συνέχεια είπε, (στρεφόμενος με αληθινή μεταμέλεια): «Ω, Αλλάχ! Συγχώρεσε την αμαρτία μου

عن أبي هريرة رضي الله عنه
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِيمَا يَحْكِي عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ، قَالَ: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2758]

Ο Άμπου Χουράιρα (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού) ανέφερε ότι:
«Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) ανέφερε ότι ο Παντοδύναμος Αλλάχ είπε (σε ένα Χαντίθ Κούντουσι): «Ένας δούλος διέπραξε μια αμαρτία και στη συνέχεια είπε, (στρεφόμενος με αληθινή μεταμέλεια): «Ω, Αλλάχ! Συγχώρεσε την αμαρτία μου.» Τότε, ο Παντοδύναμος Αλλάχ είπε: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές.» Έπειτα, διέπραξε μια άλλη αμαρτία και ξανά είπε (με ειλικρινή μεταμέλεια): «Κύριέ μου! Συγχώρεσε την αμαρτία μου.» Και ο Παντοδύναμος Αλλάχ είπε: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές.» Στη συνέχεια, διέπραξε ακόμα μια αμαρτία και πάλι είπε (με ειλικρινή μεταμέλεια): «Κύριέ μου! Συγχώρεσε την αμαρτία μου.» Και ο Παντοδύναμος Αλλάχ είπε: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές. [Αφού δεν επιμένεις στην αμαρτία και έχεις την αποφασιστικότητα να μην επιστρέψεις σε αυτήν], όποτε σε νικήσει ο εαυτός σου και πέσεις σε αμαρτία [και στη συνέχεια στραφείς προς Εμένα με αληθινή μεταμέλεια] θα σε συγχωρήσω.».»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 2758]

Explanation

Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) ανέφερε ότι ο Παντοδύναμος Αλλάχ είπε: Αν ένας δούλος διαπράξει μια αμαρτία και έπειτα στραφεί με αληθινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, λέγοντας: «Ω, Αλλάχ! Συγχώρεσε την αμαρτία μου», τότε ο Παντοδύναμος Αλλάχ θα πει: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές. Για αυτό, θα του συγχωρήσω την αμαρτία του.» Έπειτα, αν ο δούλος διαπράξει ξανά μια αμαρτία και στη συνέχεια στραφεί με αληθινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, λέγοντας: «Κύριέ μου! Συγχώρεσε την αμαρτία μου», τότε ο Παντοδύναμος Αλλάχ θα πει: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές. Για αυτό, θα του συγχωρήσω την αμαρτία του.» Έπειτα, αν ο δούλος διαπράξει ξανά μια αμαρτία και στη συνέχεια στραφεί με αληθινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, λέγοντας: «Κύριέ μου! Συγχώρεσε την αμαρτία μου», τότε ο Παντοδύναμος Αλλάχ θα πει: «Ο δούλος Μου διέπραξε μια αμαρτία και στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι έχει έναν Κύριο που συγχωρεί τις αμαρτίες και τιμωρεί για αυτές. Για αυτό, θα του συγχωρήσω την αμαρτία του, [αφού δεν επιμένει σε αυτήν, έχει μετανιώσει ειλικρινά και έχει την αποφασιστικότητα να μην επιστρέψει σε αυτήν]. Όποτε ο εαυτός του τον νικήσει και πέσει σε αμαρτία [-χωρίς να επιμένει σε αυτήν-, και στραφεί ξανά με αληθινή μεταμέλεια προς Εμένα, γνωρίζοντας ότι μόνο Εγώ συγχωρώ τις αμαρτίες και τιμωρώ γι’ αυτές], θα τον συγχωρήσω. Διότι η αληθινή μεταμέλεια σβήνει την αμαρτία.

Benefits from the Hadith

1. Το Χαντίθ αναδεικνύει το απέραντο έλεος του Αλλάχ προς τους δούλους Του. Δείχνει ότι όταν ένας άνθρωπος πέσει σε αμαρτία και στη συνέχεια στραφεί με αληθινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, Εκείνος θα του συγχωρήσει την αμαρτία.
2. Αυτός που πιστεύει στον Παντοδύναμο Αλλάχ επιζητά τη συγχώρεσή Του και φοβάται την τιμωρία Του. Έτσι, σπεύδει να στραφεί με ειλικρινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ και δεν επιμένει στην αμαρτία.
3. Οι προϋποθέσεις της αληθινής μεταμέλειας είναι οι εξής:
4. 1) Η εγκατάλειψη της αμαρτίας.
5. 2) Η ειλικρινής μετάνοια για αυτήν.
6. 3) Η αποφασιστικότητα να μην επιστρέψει σε αυτήν.
7. Αν η μεταμέλεια αφορά αμαρτία που σχετίζεται με τα δικαιώματα των ανθρώπων – όπως η περιουσία, η τιμή ή η ζωή τους – τότε προστίθεται μια τέταρτη προϋπόθεση:
8. 4) Να επιστρέψει το δικαίωμα στον αδικημένο ή να τον παρακαλέσει ευγενικά να τον συγχωρέσει, χωρίς να τον εξαναγκάσει σε αυτό.
9. Το Χαντίθ υπογραμμίζει τη σημασία της γνώσης του ανθρώπου για τον Αλλάχ, διότι αυτή η γνώση τον βοηθά να κατανοήσει τα ζητήματα της θρησκείας του. Έτσι, όταν σφάλλει, στρέφεται με ειλικρινή μεταμέλεια προς τον Αλλάχ, δεν απελπίζεται από το έλεος και τη συγχώρησή Του, ούτε επιμένει στις αμαρτίες.