عن أبي هريرة رضي الله عنه
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِيمَا يَحْكِي عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ، قَالَ: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2758]
المزيــد ...
ئەبۇ ھۈرەيرە رەزىيەللاھۇ ئەنھۇ مۇنداق دەيدۇ:
پەيغەمبەرئەلەيھىسسالام ئاللاھ تائالادىن بايان قىلغان ھەدىستە، ئاللاھ تائالا مۇنداق دەيدۇ:«بەندەم بىر گۇناھنى قىلىپ، ئاندىن: ئى ئاللاھ! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان ۋە جازالايدىغان رەببىنىڭ بارلىقىنى بىلدى دەيدۇ. ئۇنىڭدىن كېيىن قايتا گۇناھ قىلىپ، ئى رەببىم! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان ۋە جازالايدىغان رەببىنىڭ بارلىقىنى بىلدى دەيدۇ. ئۇنىڭدىن كېيىن قايتا گۇناھ قىلىپ، ئى رەببىم! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان ۋە جازالايدىغان رەببىنىڭ بارلىقىنى بىلدى، خالىغاننى قىلغىن، سېنى ھەقىقەتەن مەغپىرەت قىلدىم دەيدۇ»
[سەھىھ(بەش شەرت تولۇق بولغادا ھەدىس سەھىھ بولىدۇ)] - [ھەدىسنى بۇخارى ۋە مۇسلىم بىردەك قوبۇل قىلغان] - [سەھى مۇسلىم - 2758]
پەيغەمبەرئەلەيھسىسالام ئاللاھ تائالادىن بايان قىلغان ھەدىستە، بىر كىشى گۇناھ قىلىپ، ئۇنىڭدىن كېيىن: ئى رەببىم! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان رەببىنىڭ بارلىقى بىلدى دەپ، ئۇ كىشىنىڭ خاتالىقىنى يوشۇرىدۇ ۋە كەچۈرۋېتىدۇ ياكى ئۇنى جازالايدۇ ۋەياكى ئۇنى مەغپىرەت قىلدىم دەيدۇ. ئۇنىڭدىن كېيىن ئۇ كىشى يەنە قايتىدىن گۇناھ قىلىپ: ئى رەببىم! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان رەببىنىڭ بارلىقىنى بىلدى دەپ، ئۇ كىشىنىڭ خاتالىقىنى يوشۇرىدۇ ياكى كەچۈرىۋېتىدۇ، جازالايدۇ ياكى ئۇنى مەغپىرەت قىلدىم دەيدۇ. ئۇنىڭدىن كېيىن ئۇ كىشى يەنە قايتىدىن گۇناھ قىلىپ: ئى رەببىم! گۇناھىمنى مەغپىرەت قىلغىن دېسە، ئاللاھ تائالا: بەندەم گۇناھ قىلىپ، ئۆزىنىڭ گۇناھىنى مەغپىرەت قىلىدىغان رەببىنىڭ بارلىقىنى بىلدى دەپ، ئۇ كىشىنىڭ خاتالىقىنى يوشۇرىدۇ، كەچۈرۋېتىدۇ ياكى جازالايدۇ، ياكى ئۇنى مەغپىرەت قىلدىم، بەندەم ھەر قېتىم گۇناھ قىلسا، تەۋبە قىلىپ، گۇناھنى تەرك قىلىپ، قىلمىشىغا پۇشايمان قىلىپ، ئۇ گۇناھغا ھەرگىز قايتماسلىق ئىرادىسىگە كېلىدىكەن، لېكىن ئۇنىڭغا نەپسى خاھىشى غالىپ كېلىپ يەنە بىر قېتىم گۇناھ قىلىدىكەن، بەندەم داۋاملىق گۇناھ قىلىپ ئاندىن كەچۈرۈم تەلەپ قىلىپ تۇرىدىكەن مەن ئۇنى مەغپىرەت قىلىمەن، بەندەم خالىغىنىنى قىلسۇن، چۈنكى تەۋبە ئۇنىڭدىن ئىلگىرىكى خاتالىقلارنى يوق قىلىدۇ، دەيدۇ.