بروز رسانی: کسی از شما ایمان نمی‌آورد تا آنکه برای برادرش همان چیزی را بپسندد که برای خودش می‌پسندد

عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قالَ:
«لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ، حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 13]

از اَنَس ـ رضی الله عنه ـ روایت است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ، حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ». «کسی از شما ایمان نمی‌آورد تا آنکه برای برادرش همان چیزی را بپسندد که برای خودش می‌پسندد».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 13]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ تبیین نموده که ایمان کامل برای هیچ مسلمانی محقق نمی‌شود تا آنکه همه‌ی طاعات و خیر و خوبی‌هایِ دین و دنیا که برای خود می‌پسندند برای برادرش بپسندد و آنچه را برای خود بد می‌داند و نمی‌پسندد، برای او نیز نخواهد و نپسندد. پس اگر نقصی در دین برادرش دید، برای اصلاح آن تلاش کند و اگر در او خیر و خوبی سراغ داشت، او را تقویت نموده و یاری‌اش ‌دهد و در امر دین یا دنیایش ناصح و دلسوز او باشد.

از نکات این حدیث

1. واجب است که انسان برای برادرش همان چیزی را دوست داشته باشد که برای خود دوست می‌دارد، زیرا نفی ایمان از کسی که چنین نیست، دالِ بر وجوب آن است.
2. برادری در راه الله برتر از برادری نسبی است، پس رعایت آن واجب‌تر است.
3. تحریم هر گفتار و کرداری که با این محبت منافات دارد، مانند فریبکاری و تقلب و غیبت و حسادت و تعدی به جان یا مال یا آبروی مسلمان.
4. به کار بردن الفاظی که تشویق کننده است، چنانکه در اینجا برای مسلمان دیگر از لفظ «برادر» استفاده شده است.
5. کرمانی ـ رحمه الله ـ می‌گوید: «همچنین از مصادیق ایمان است که هر شری را که برای خود نمی‌پسندد برای برادرش هم نپسندد، اگر چه این در حدیث نیامده است؛ زیرا دوست داشتن چیزی، مستلزم نفرت از ضد آن است، از این جهت به همین مقدار کفایت نموده و بدان تصریح نکرده است.