عن عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «من قَتَلَ مُعَاهَدًا لم يَرَحْ رَائحَةَ الجنة، وإن رِيْحَهَا تُوجَدُ من مَسِيرَة أربعين عامًا».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...

عبدالله بن عمرو - رضى الله عنها - از پيامبر - صلى الله عليه و سلم - روايت كرده كه فرمودند: "هر كسى معاهدى (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) را به قتل برساند، بوى بهشت را نمى شنود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد".
صحیح است - به روایت بخاری

شرح

اين حديث بر آن دلالت دارد كه كشتن معاهد به غير حق -ومعاهد كسى است كه با عهد و پيمان وارد سرزمين اسلام شده است- باعث وارد نشدن به بهشت مى شود، هر چند كه بوى آن از مسير چهل سال به مشام مى رسد، و اين دلالت بر دورى او از بهشت است، و همچنين بر تلاش اسلام براى حفاظت از خون بى گناهان، اهل عهد و اهل ذمه دلالت دارد، و اينكه كشتن آنان به غير حق، از گناهان كبيره محسوب مى شود.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانيايى ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی هندی ویتنامی سنهالى اویغور کردی هاوسا پرتغالی مالایالم تلوگو سواحیلی تامیلی برمه‌ای تایلندی ژاپنی پشتو آسامی آلبانی السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية الدرية
مشاهده ترجمه ها

از نکات این حدیث

  1. كشتن معاهد (كافری كه با مسلمانان عهد و پيمان بسته است) حرام است، و اينكه جزء گناهان كبيره به شمار مى آيد؛ زيرا ظاهر حديث دلالت بر محروم شدن او از وارد شدن به بهشت را دارد.
  2. در برخى از روايت هاى حديث اينچنين آمده است كه كشتن "به غير جرم"، و "به غير حق"، و اين شرط واضحى در قواعد شريعت مى باشد.
  3. وفادار بودن به عهد و پيمان واجب است.
  4. اثبات اينكه بهشت داراى بوى خوش مى باشد.
  5. اينكه بوى بهشت از مسافت دورى به مشام مى رسد.