عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«كَلِمَتَانِ خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَانِ، حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ، سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6406]
المزيــد ...
Ο Άμπου Χουράιρα (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού) ανέφερε ότι ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) είπε:
«Υπάρχουν δύο φράσεις που είναι ελαφριές στη γλώσσα, αλλά βαριές στη ζυγαριά (των πράξεων) και αγαπητές στον Παντελεήμονα: Σουμπχάνα Αλλάχι Αλ-Αδείμ (Δόξα στον Αλλάχ, τον Μέγα) και Σουμπχάνα Αλλάχι ουά μπιχάμντιχ (Δόξα στον Αλλάχ, ευγνωμονώντας Τον).»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 6406]
Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) ενημερώνει ότι υπάρχουν δύο φράσεις που είναι εύκολες στην προφορά, αλλά έχουν μεγάλη βαρύτητα στη ζυγαριά των πράξεων και είναι αγαπητές στον Παντελεήμονα Αλλάχ:
Σουμπχάνα Αλλάχι Αλ-Αδείμ (Δόξα στον Αλλάχ, τον Μέγα) και Σουμπχάνα Αλλάχι ουά μπιχάμντιχ (Δόξα στον Αλλάχ, ευγνωμονώντας Τον).
Αυτές οι δύο φράσεις αποδίδουν στον Αλλάχ κάθε δόξα και τελειότητα, και δηλώνουν ότι είναι πολύ Ανώτερος από κάθε ατέλεια.