Ҳадис: Онки пайванди хешовандиро нигоҳ медорад, на он аст, ки муомилаи ба мисл кардааст, балки ӯ касе аст, ки чун аз ӯ риштаи хешовандӣ катъ шавад онро васл менамояд
عن عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«لَيْسَ الْوَاصِلُ بِالْمُكَافِئِ، وَلَكِنِ الْوَاصِلُ الَّذِي إِذَا قُطِعَتْ رَحِمُهُ وَصَلَهَا».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 5991]
المزيــد ...
Аз Абдуллоҳ ибни Амр (Худованд аз он ду розӣ бод) ривоят аст, ки Паёмбари Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд:
"Онки пайванди хешовандиро нигоҳ медорад, на он аст, ки муомилаи ба мисл кардааст, балки ӯ касе аст, ки чун аз ӯ риштаи хешовандӣ катъ шавад онро васл менамояд"
[صحيح] - [رواه البخاري] - [Саҳеҳ Бухорӣ - 5991]
Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) хабар медиҳад, ки касе ба таври комил робитаи хешовандиро ба ҷой меорад ва ба наздикони худ ба некӣ рафтор мекунад, ӯ аз ҷумлаи касоне нест, ки некиро дар муқобили некӣ анҷом медиҳанд, балки касе, ки риштаи хешовандиро ба таври комил ба ҷой меорад дар ҳақиқат касе аст, ки чун дигарон робитаашон бо ӯро қатъ кунанд ӯ онро пайваста нигоҳ медорад, агар яке аз хешовандон ба ӯ бадӣ кунад ӯ дар муқобил ба некӣ посух медиҳад.
Аз фоидаҳои ҳадис
- Робитаи хешовандии мӯътабар дар шариати мо ҳамон аст, ки чун он дар баробари ту қатъ карда шавад ту онро нигоҳ дорӣ, касоне, ки ба ту ситам карданд авф кунӣ ва ба касоне, ки туро аз чизе махрум сохтаанд, ато кунӣ, на инки подош танҳо дар муқобили подош ва некӣ анҷом дода шавад.
- Робитаи хешовандӣ бо анҷоми некие, ки дар тавон аст, ба монанди дуои нек, додани мол, амри ба маъруф ва наҳй аз мункар ва ба қадри тавон дафъ кардани бадиҳо аз онҳо, ба даст меояд.