عن عمران بن حصين رضي الله عنه وابن عباس رضي الله عنهما مرفوعاً: «ليس منا من تَطَيَّر أو تُطُيِّر له، أو تَكَهَّن أو تُكِهِّن له، أو سحَر أو سُحِر له؛ ومن أتى كاهنا فصدَّقه بما يقول؛ فقد كفر بما أنزل على محمد صلى الله عليه وسلم ».
[صحيح] - [رواه البزار عن عمران بن حصين -رضي الله عنهما-.
ورواه الطبراني في الأوسط عن ابن عباس -رضي الله عنهما]
المزيــد ...
Imran ibn Husajni dhe Ibn Abasi (Allahu qoftë i kënaqur me ta! tregojnë se Profeti ﷺ ka thënë: "Nuk është sipas udhëzimit tonë ai që bën tetajur (beson në ogure të zeza) ose bëhet për të tetajur, e as ai që bën fall ose shkon tek ai që bën fall, e as ai që bën magji ose bëhet për të magji. Ai që shkon te falltari dhe i beson asaj që thotë, ka mohuar atë që i ka zbritur Muhamedit ﷺ."
Ky hadith është sahih. - E shënon Bezzari.
Profeti ﷺ thotë se ky është një kërcënim i ashpër që tregon se kjo mosbindje është mëkat i madh dhe shërben si kërcënim e qortim për atë që bën tijera, fall a magji ose këto gjëra bëhen për të, sepse përmes tyre pretendohet njohja e së fshehtës, e cila është ekskluzive për Allahun dhe përmban prishje të besimeve dhe mendjeve. Kushdo që i beson atij që e bën ndonjë prej këtyre çështjeve, ka bërë kufër në shpalljen hyjnore, që erdhi për t'i shfuqizuar këto veprime të kohës paraislame (xhahilietit) dhe për t'i mbrojtur mendjet prej tyre. Këtu hyn edhe ajo që bëjnë disa njerëz që e lexojnë pëllëmbën e dorës dhe filxhanin, ose duke e lidhur lumturinë, mjerimin dhe fatin njerëzor me ndonjë yll e kështu me radhë. Të dy imamët: Bagaviu dhe Ibn Tejmija, e shpjeguan kuptimin e fatthënësit (ar. arraf), falltarit (ar. kahin), astrologut (ar. munexhim) dhe atij që shikon në rërë (ar. ramal) shkurtimisht: kushdo që pretendon se di diçka nga e fshehta ose përfshihet në emrin e falltarit ose është pjesëmarrës në kuptimin që ndërlidhet me të. Falltari është ai që informon se çfarë do të ndodhë në të ardhmen dhe e merr (këtë gjë) nga shejtanët përgjues.