Hadith: “ពិតប្រាកដណាស់ ការស្លោះផ្តុំ ការពាក់ខ្សែគាថា និងការធ្វើស្នេហ៍ គឺជាអំពើស្ហ៊ីរិក”។

عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول:
«إنَّ الرُّقَى والتَمائِمَ والتِّوَلَةَ شِرْكٌ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 3883]

អំពី អាប់ទុលឡោះ ពិន ម៉ាស្អ៊ូទ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ពិតប្រាកដណាស់ ការស្លោះផ្តុំ ការពាក់ខ្សែគាថា និងការធ្វើស្នេហ៍ គឺជាអំពើស្ហ៊ីរិក”។
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود - 3883]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ពីប្រការមួយចំនួនដែលកាលណាគេធ្វើវា ប្រាកដជានឹងធ្លាក់ទៅក្នុងប្រការស្ហ៊ីរិក ក្នុងចំណោមនោះគឺ៖
ទីមួយ. ការស្តោះផ្លុំ៖ ជាពាក្យពេចន៍ដែលគេសូត្រស្តោះផ្តុំដែលត្រូវបានប្រើដោយមនុស្សល្ងង់ខ្លៅដើម្បីព្យាបាលជំងឺ ដែលមានផ្ទុកដោយប្រការស្ហ៊ីរិក។
ទីពីរ. ការពាក់ខ្សែគាថាដែលធ្វើអំពីស្បែក សំបក និងវត្ថុផ្សេងទៀត ដែលគេបំពាក់វាទៅលើក្មេងៗ និងសត្វពាហនៈ និងអ្វីផ្សេងទៀត ដើម្បីការពារពីជំងឺដែលបណ្តាលមកពីការក្ដៅភ្នែក(ឬប្រការអាក្រក់ផ្សេងៗ)។
ទីបី. ការធ្វើសេ្នហ៍៖ ដើម្បីឲ្យប្តីប្រពន្ធស្រឡាញ់គ្នា (ឬដាក់ដើម្បីឲ្យនរណាម្នាក់ស្រឡាញ់ខ្លួន)។
ជាការពិតណាស់ ប្រការទាំងអស់នេះ គឺជាអំពើស្ហ៊ីរិក ព្រោះវាជាការយកប្រការអ្វីមួយធ្វើជាមូលហេតុ(ក្នុងការទទួលបានប្រយោជន៍ ឬការពារគ្រោះថ្នាក់) ខណៈដែលវាពុំមែនជាមូលហេតុដែលត្រឹមត្រូវស្របតាមច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមដែលបញ្ជាក់ដោយភស្តុតាង(គម្ពីរគួរអាននិងស៊ុណ្ណះ) ហើយក៏មិនមែនជាមូលហេតុរូបីដែលបញ្ជាក់ដោយការធ្វើពិសោធន៍នោះដែរ។ ចំពោះមូលហេតុដែលត្រឹមត្រូវស្របតាមច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាម គឺមានដូចជាការសូត្រគម្ពីរគួរអានជាដើម។ ចំណែកឯមូលហេតុរូបី មានដូចជាការប្រើថ្នាំព្យាបាលដែលបញ្ជាក់ដោយការធ្វើពិសោធន៍។ វាត្រូវបានអនុញ្ញាតជាមួយនឹងការចាត់ទុកវាគ្រាន់តែជាមូលហេតុប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកឯការទទួលបានផលប្រយោជន៍ ឬគ្រោះថ្នាក់(ប្រសិទ្ធិភាព) គឺស្ថិតក្នុងដៃអល់ឡោះជាម្ចាស់។

Benefits from the Hadith

1. ការពារជំនឿចំពោះអល់ឡោះតែមួយ(តាវហេទ) និងគោលជំនឿពីប្រការដែលនាំឲ្យវាខូចខាត។
2. ហាមឃាត់ប្រើប្រាស់ការស្តោះផ្តុំដែលមិនត្រឹមត្រូវ ការពាក់ខ្សែគាថា និងការធ្វើស្នេហ៍។
3. ប្រសិនបើគេចាត់ទុកប្រការទាំងបីនេះគ្រាន់តែជាមូលហេតុ(ក្នុងការទទួលបានប្រយោជន៍ ឬការពារគ្រោះថ្នាក់) គឺជាស្ហ៊ីរិកតូច ព្រោះវាជាការយកប្រការអ្វីមួយដែលពុំមែនជាមូលហេតុមកធ្វើជាមូលហេតុ។ តែប្រសិនបើគេជឿថា របស់ទាំងនេះអាចផ្តល់ប្រយោជន៍ឬអាចការពារគ្រោះថ្នាក់ដោយខ្លួនឯងវាផ្ទាល់តែម្តង វាជាស្ហ៊ីរិកធំ។
4. ប្រុងប្រយ័ត្នពីការធ្វើនូវមូលហេតុដែលជាអំពើស្ហ៊ីរិក ឬជាអំពើដែលត្រូវបានហាមឃាត់។
5. ហាមឃាត់ពីការស្តោះផ្តុំ ហើយវាជាប្រការស្ហ៊ីរិក លើកលែងតែអ្វីដែលស្របតាមច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាម។
6. គប្បីដក់ចិត្តនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ ពីព្រោះគ្រោះថ្នាក់ និងផលប្រយោជន៍ គឺមកអំពីទ្រង់តែមួយគត់ដោយគ្មានដៃគូរួមជាមួយទ្រង់ក្នុងរឿងនេះឡើយ។ ដូចនេះ គ្មាននរណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយអាចនាំមកនូវប្រការល្អនោះឡើយ លើកលែងតែអល់ឡោះ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយអាចការពារប្រការអាក្រក់ឬគ្រោះថ្នាក់នោះដែរ លើកលែងតែអល់ឡោះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ។
7. ការស្តោះផ្លុំដែលគេអនុញ្ញាតត្រូវមានបីលក្ខខណ្ឌ៖ ១) ត្រូវជឿជាក់ថា វាគ្រាន់តែជាមូលហេតុប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីឡើយ លើកលែងតែដោយការអនុញ្ញាតពីអល់ឡោះ។ ២) ត្រូវស្តោះផ្លុំដោយប្រើអាយ៉ាត់គួរអាន បណ្តានាមនិងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់អល់ឡោះ ដោយប្រើទូអាដែលមានពីណាពី និងទូអាផ្សេងៗដែលស្របច្បាប់ឥស្លាម។ ៣) ត្រូវស្តោះផ្លុំតាមភាសាដែលគេស្តាប់យល់ និងមិនមានជាមន្តអាគម។