حديث: افسون و تعویذ، بستن چشم زخم به كودكان، و جادوى نزديک كردن زن و شوهر به هم شرک است
عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول:
«إنَّ الرُّقَى والتَمائِمَ والتِّوَلَةَ شِرْكٌ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 3883]
المزيــد ...
عبدالله بن مسعود - رضى الله عنه - روايت نموده كه شنيدم رسول الله - صلى الله عليه وسلم - مى فرمايند:
"افسون و تعویذ، بستن چشم زخم به كودكان، و جادوى نزديک كردن زن و شوهر به هم شرک است".
[صحیح] - [ابو داود و ابن ماجه و احمد روایت کرده] - [سنن ابو داود - 3883]
پیامبر صلی الله علیه وسلم کارهایی را بیان نمود که انجام دادن آن شرک است، از جمله:
اول: رقیه (دم): گفتارهای شرکی که اهل جاهلیت توسط آن شفا می جستند.
دوم: تعویذ ومهره و امثال آن: که برای دفع بلا به کودکان و حیوانات و غیر آن آویزان می کنند.
سوم: جادو: که برای كسب محبت یکی از همسران برای دیگری ساخته شده است.
این کارها از جمله شرک شمرده می شود؛ زیرا چیزی را سبب می پندارد، كه نه سبب شرعی است که با دلیل ثابت شده باشد، و نه دلیل حسی که با تجربه ثابت شده باشد. و اما اسباب شرعی مانند خواندن قرآن و یا اسباب جسمانی مانند داروهایی که به تجربه ثابت شده است، با اعتقاد به علت بودن آنها و اینکه منفعت و ضرر آن در دست الله است جایز است.
از فوائد حدیث
- حفظ توحید و عقیده از هر آنچه که آن را مختل می سازد.
- منع استفاده از افسون های شرکی و بند وتعویذ وغیره.
- اعتقاد انسان به این سه که آنها اسباب اند: شرک اصغر است؛ زیرا چیزی را که سبب نیست او را سبب قرار داد، ولی اگر معتقد باشد که به خودی خود منفعت و ضرر دارد، شرک اكبر است.
- بر حذر داشتن از انجام دادن کارهای شرکی و حرام.
- حرام بودن دم شرکی مگر آنکه مشروع باشد.
- دل باید تنها به الله یگانه وابسته باشد، زیرا ضرر و منفعت تنها از آن اوست که شریکی ندارد، پس خیری نمی آورد و بدی را دفع نمی کند جز او ذات متعال.
- خواندن دعا جايز است که سه شرط داشته باشد:1- معتقد باشد که وسیله است و جز به اذن الله نفعی نمی رساند. 2- از قرآن، و اسماء و صفات الله و ادعیه نبوی و دعاهای مشروع باشد. 3- به زبانی قابل فهم باشد و حاوی سحر و جادو نباشد.
دسته بندی ها
بیشتر
- حديث: به الله سوگند که اگر الله يک نفر را به وسيله ی تو هدايت نمايد، برای تو از شتران سرخ مو بهتر است
- حديث: دستت را بر محلِّ درد بگذار و سه بار بگو: "بسم اللهِ" و هفت بار بگو: "أعُوذُ بِعِزَّةِ الله وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أجِدُ وَأُحَاذِرُ: از دردی که احساس می کنم و از شرّ چيزی که می ترسم، به عزت و قدرتِ الله پناه می برم
- حديث: مَنْ عَادَ مَرِيضاً لَمْ يَحْضُرْهُ أجَلُهُ، فقالَ عِنْدَهُ سَبْعَ مِرَارٍ: أسْأَلُ اللهَ العَظيمَ، رَبَّ العَرْشِ العَظيمِ، أنْ يَشْفِيَكَ، إِلا عَافَاهُ اللهُ مِنْ ذَلِكَ المَرَضِ». «هرکس به عيادتِ بيماری برود که زمانِ مرگش نرسيده باشد و هفت بار نزدِ او بگويد: «أسْأَلُ اللهَ العَظيمَ، رَبَّ العَرْشِ العَظيمِ، أنْ يَشْفِيَكَ»: «از اللهِ بزرگ، پروردگارِ عرشِ بزرگ می خواهم که تو را شِفا دهد» قطعا الله متعال بیمار را از آن بيماری بهبود می بخشد
- حديث: أذْهِبِ البَأسَ، وَاشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لا شِفَاءَ إِلا شِفاؤُكَ، شِفَاءً لا يُغَادِرُ سَقماً»: «بار الها، ای پروردگار مردم، بيماری اش را برطرف کن و چنان بهبودی و شفايی عنايت فرما كه هيچ بيماری باقی نگذارد. چون شفادهنده تویی و هيچ شفايی جز شفای تو وجود ندارد
- حديث: إِن شئْتِ صَبَرْتِ ولكِ الْجنَّةُ، وإِنْ شِئْتِ دعَوْتُ اللَّه تَعالَى أَنْ يُعافِيَكِ
- حديث: بِسْمِ الله أرْقِيكَ، مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ، بِسمِ اللهِ أُرقِيكَ». «به نامِ الله بر تو دعای شفا می خوانم (و از او می خواهم) که تو را از آنچه آزارت می دهد و از هر شخص يا چشمِ حسودی در پناه خويش قرار دهد؛ الله تو را شِفا بخشد که به نامِ او، برای تو دعای شِفا و بهبودی می کنم