حديث: بِسْمِ الله أرْقِيكَ، مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ، بِسمِ اللهِ أُرقِيكَ». «به نامِ الله بر تو دعای شفا می خوانم (و از او می خواهم) که تو را از آنچه آزارت می دهد و از هر شخص يا چشمِ حسودی در پناه خويش قرار دهد؛ الله تو را شِفا بخشد که به نامِ او، برای تو دعای شِفا و بهبودی می کنم
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَضيَ اللهُ عنه:
أَنَّ جِبْرِيلَ أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ اشْتَكَيْتَ؟ فَقَالَ: «نَعَمْ» قَالَ: «بِاسْمِ اللهِ أَرْقِيكَ، مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ بِاسْمِ اللهِ أَرْقِيكَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2186]
المزيــد ...
از ابوسعید رضی الله عنه روایت است:
جبریل نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و گفت: ای محمد، بیمار شده ای؟ فرمود: «بله». جبریل گفت: «بِسْمِ الله أرْقِيكَ، مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ، بِسمِ اللهِ أُرقِيكَ».
«به نامِ الله بر تو دعای شفا می خوانم (و از او می خواهم) که تو را از آنچه آزارت می دهد و از هر شخص يا چشمِ حسودی در پناه خويش قرار دهد؛ الله تو را شِفا بخشد که به نامِ او، برای تو دعای شِفا و بهبودی می کنم».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 2186]
جبریل نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و از ایشان می پرسد: ای محمد، آیا بیمار شده ای؟ رسول الله در پاسخ می گوید: بله. پس جبریل علیه السلام برای پیامبر صلی الله علیه وسلم دعای شفا می خواند و می گوید: «بنام الله» از او یاری می‌خواهم، «بر تو دعا شفا می خوانم» و برای تو پناه می‌خواهم «از هر چیزی که به تو زیان می‌رساند»، کوچک باشد و یا بزرگ، «از شر هر نفسی» بدخواهانه، «یا»، چشم حسود» که ممکن است به تو برسد، پس الله «تو را شفا می دهد» و از همه بیماری ها حفظ کند، «بنام الله بر تو دعای شفا می خوانم» این را برای مبالغه تکرار نمود، به آن شروع نموده و به پایان رسانید، تا این که نشان دهد هیچ کس جز او سبحانه و تعالی نفع نمی رساند.
از فوائد حدیث
- اطلاع دهی از بیماری به عنوان بیان واقعیت وضعیت جایز است، نه به عنوان ابراز ناراحتی یا بی حوصلگی.
- خواندن دعای شفا با شرط های زیر جایز است: 1- با قرآن یا با ذکر الله متعال و با دعای شرعی باشد. 2- باید به زبان عربی یا به زبان های دیگر با معنی معلوم باشد. 3- اعتقاد به اینکه خواندن دعا شفا در ذات خود اثر ندارد؛ تنها سببی از اسبابی است که اثری ندارد مگر به اذن الله متعال. 4- از شرک و حرام و بدعت و هر چیزی که به آنها منتهی می شود مبرا باشد.
- اثبات ضرر چشم بد، و این که آن حق است، پس باید در صدد مصئون ماندن از آن بود.
- مستحب بودن خواندن دعای شفا همانطور که در حدیث آمده است.
- پیامبر صلی الله علیه وسلم نیز مانند هر انسان دیگری، به بیماری هایی مبتلا می شود که دیگران به آن گرفتار می شوند.
- عنایت الله متعال به پیامبرش و محافظت او، و سپردن این امر به فرشتگانش.
دسته بندی ها
بیشتر
- حديث: افسون و تعویذ، بستن چشم زخم به كودكان، و جادوى نزديک كردن زن و شوهر به هم شرک است
- حديث: فَوَاللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ بِكَ رَجُلًا وَاحِدًا، خَيْرٌ لَكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ حُمْرُ النَّعَمِ». «فردا پرچم را به دست مردی خواهم داد که الله فتح و پيروزی را به دست او رقم خواهد زد، الله و رسولش را دوست دارد و الله و رسولش او را دوست دارند». گفت: مردم شب را درحالی سپری کردند که به يکديگر می گفتند: کداميک از آنها پرچم را دريافت خواهد کرد. وقت صبح شد، مردم نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم رفتند و هريکی از آنها امید داشت پرچم به او واگذار شود، که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «أَيْنَ عليُّ بنُ أَبي طالب؟»: «علی بن ابی طالب کجاست؟» گفته شد: چشمش درد می کند. فرمود: «به دنبال او بفرستيد». پس علی رضی الله عنه را آوردند و رسول الله صلى الله عليه وسلم از آب دهانش به چشمان علی ماليد و برای او دعا کرد که علی رضی الله عنه بلافاصله چنان بهبود يافت که گويا هيچ دردی نداشته است، آنگاه رسول الله صلى الله عليه وسلم پرچم را به او داد و فرمود: «بدون عجله به سوی آنها برو تا به منطقه ی آنها برسی؛ آنگاه آنان را به سوی اسلام فرابخوان، و آنان را از حقوق الله متعال که در دين بر آنها واجب می شود، آگاه کن. به الله سوگند که اگر الله يک نفر را به وسيله ی تو هدايت نمايد، برای تو از شتران سرخ مو بهتر است
- حديث: ضَعْ يَدَكَ عَلَى الَّذِي تَألَّمَ مِنْ جَسَدِكَ وَقُلْ: بسم اللهِ ثَلاثاً، وَقُلْ سَبْعَ مَرَّاتٍ: أعُوذُ بِعِزَّةِ الله وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أجِدُ وَأُحَاذِرُ». «دستت را بر محلِّ درد بگذار و سه بار بگو: "بسم اللهِ" و هفت بار بگو: "أعُوذُ بِعِزَّةِ الله وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أجِدُ وَأُحَاذِرُ: از دردی که احساس می کنم و از شرّ چيزی که می ترسم، به عزت و قدرتِ الله پناه می برم
- حديث: مَنْ عَادَ مَرِيضاً لَمْ يَحْضُرْهُ أجَلُهُ، فقالَ عِنْدَهُ سَبْعَ مِرَارٍ: أسْأَلُ اللهَ العَظيمَ، رَبَّ العَرْشِ العَظيمِ، أنْ يَشْفِيَكَ، إِلا عَافَاهُ اللهُ مِنْ ذَلِكَ المَرَضِ». «هرکس به عيادتِ بيماری برود که زمانِ مرگش نرسيده باشد و هفت بار نزدِ او بگويد: «أسْأَلُ اللهَ العَظيمَ، رَبَّ العَرْشِ العَظيمِ، أنْ يَشْفِيَكَ»: «از اللهِ بزرگ، پروردگارِ عرشِ بزرگ می خواهم که تو را شِفا دهد» قطعا الله متعال بیمار را از آن بيماری بهبود می بخشد
- حديث: أذْهِبِ البَأسَ، وَاشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لا شِفَاءَ إِلا شِفاؤُكَ، شِفَاءً لا يُغَادِرُ سَقماً»: «بار الها، ای پروردگار مردم، بيماری اش را برطرف کن و چنان بهبودی و شفايی عنايت فرما كه هيچ بيماری باقی نگذارد. چون شفادهنده تویی و هيچ شفايی جز شفای تو وجود ندارد
- حديث: إِن شئْتِ صَبَرْتِ ولكِ الْجنَّةُ، وإِنْ شِئْتِ دعَوْتُ اللَّه تَعالَى أَنْ يُعافِيَكِ