عن ثَوْبَانَ رضي الله عنه قال:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ اسْتَغْفَرَ ثَلَاثًا، وَقَالَ: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ»، قَالَ الْوَلِيدُ: فَقُلْتُ لِلْأَوْزَاعِيِّ: كَيْفَ الْاسْتِغْفَارُ؟ قَالَ: تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللهَ، أَسْتَغْفِرُ اللهَ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 591]
المزيــد ...
អំពី សាវហ្ពាន رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ នៅពេលដែលលោកសឡាតចប់ លោកតែងសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះចំនួន៣ដង។ បន្ទាប់មក លោកសូត្រថា៖
" اللَّهُمَّ أنْتَ السَّلاَمُ ، وَمِنْكَ السَّلاَمُ ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الجَلاَلِ وَالإكْرَامِ "
(ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ទ្រង់គឺជាអ្នកផ្ដល់នូវសន្តិភាព ហើយសន្តិភាព គឺមកអំពីទ្រង់។ ទ្រង់គឺជាអ្នកថ្កុំថ្កើងបំផុត ឱម្ចាស់ដ៏មហាខ្ពង់ខ្ពស់ និងឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត)។ អាល់វ៉ាលីទ បាននិយាយថា៖ ពេលនោះ ខ្ញុំបានសួរទៅកាន់ អាវហ្សាអ៊ី ថា៖ តើសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះត្រូវសូត្រយ៉ាងដូចមេ្ដច? គាត់បានឆ្លើយថា៖ គឺអ្នកសូត្រថា៖ “أسْتَغْفِرُ الله أسْتَغْفِرُ الله” (ខ្ញុំសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ ខ្ញុំសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ)។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 591]
ណាពី ﷺ នៅពេលដែលលោកសឡាតរួចរាល់ គឺលោកសូត្រថា៖ “أسْتَغْفِرُ الله أسْتَغْفِرُ الله أسْتَغْفِرُ الله” (ខ្ញុំសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ ខ្ញុំសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ ខ្ញុំសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ) ។
បន្ទាប់មក លោកលើកតម្កើងម្ចាស់របស់លោកដោយសូត្រថា៖
" اللَّهُمَّ أنْتَ السَّلاَمُ ، وَمِنْكَ السَّلاَمُ ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الجَلاَلِ وَالإكْرَامِ "
(ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ទ្រង់គឺជាអ្នកផ្ដល់នូវសន្តិភាព ហើយសន្តិភាព គឺមកអំពីទ្រង់។ ទ្រង់គឺជាអ្នកថ្កុំថ្កើងបំផុត ឱម្ចាស់ដ៏មហាខ្ពង់ខ្ពស់និងឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត)។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បរិបូរណ៍ ពេញលេញចំពោះលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ទ្រង់ បរិសុទ្ធ ជ្រះស្អាតពីភាពមិនល្អ និងភាពខ្វះខាត។ ហើយយើងបួងសួងសុំសន្តិភាពពីទ្រង់អំពីប្រការអាក្រក់ក្នុងលោកិយ និងថ្ងៃបរលោក ពុំសុំពីអ្នកផ្សេងក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ អល់ឡោះ ជាអ្នកដែលមានភាពបរិបូរណ៍ទាំងក្នុងលោកិយ និងថ្ងៃបរលោក ជាអ្នកដែលមានខ្ពង់ខ្ពស់និងឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត។