عن ثَوْبَانَ رضي الله عنه قال:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ اسْتَغْفَرَ ثَلَاثًا، وَقَالَ: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ»، قَالَ الْوَلِيدُ: فَقُلْتُ لِلْأَوْزَاعِيِّ: كَيْفَ الْاسْتِغْفَارُ؟ قَالَ: تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللهَ، أَسْتَغْفِرُ اللهَ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 591]
المزيــد ...
از ثَوبان ـ رضی الله عنه ـ روایت است که گفت:
هرگاه رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ از نمازش فارغ میشد سه بار استغفار میکرد و سپس میفرمود: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ»: «بارالها تو [از هر عیب و نقصی] سالم هستی و سلامت از سوی توست، بابرکت هستی ای صاحب شکوه و بزرگواری». ولید میگوید: به اوزاعی گفتم: استغفار چگونه است؟ گفت: میگویی: استغفرالله، استغفرالله.
[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 591]
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ پس از پایان نمازش میفرمود: «استَغفِرُالله، استَغفِرُالله، استَغفِرُالله».
سپس پروردگارشان را با گفتن این ذکر به بزرگی یاد میکرد: «اللَّهمَّ أنتَ السَّلامُ، ومنْكَ السَّلامُ، تباركْتَ ذا الجَلالِ والإكرامِ»، زیرا الله در صفات سالم و کامل است و از هر عیب و نقصی پاک است و سلامتی از بدیها و شرارتهای دنیا و آخرت تنها از او خواسته میشود نه هیچکس دیگری؛ و خیر او در هر جهان پرشمار است و صاحب عظمت و احسان است.