بروز رسانی: اينكه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در بين دو سجده مى فرمودند: الهى من را ببخش، و به من رحم كن، و به من عافيت ببخش، و من را هدايت كن، و به من رزق و روزى ببخش.
عن ابن عباس رضي الله عنهما أن النبي صلى الله عليه وسلم كان يقول بين السَّجدتَين: «اللَّهمَّ اغْفِرْ لي، وارْحَمْنِي، وعافِني، واهْدِني، وارزقْنِي».
[صحيح] - [رواه أبو داود]
المزيــد ...
ابن عباس - رضى الله عنه - روايت كرده كه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در بين دو سجده مى فرمودند: "الهى من را ببخش، و به من رحم كن، و به من عافيت ببخش، و من را هدايت كن، و به من رزق و روزى ببخش".
[صحیح است] - [به روایت ابن ماجه - به روایت ترمذی - به روایت ابوداوود]
ابن عباس - رضى الله عنه - خبر داده اند كه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در بين دو سجده مى فرمودند: "الهى! من را ببخش..."، يعنى: ايشان در بين دو سجده با اين عبارت ها دعا مى كردند، و فرقى در بين نماز واجب و سنت نيست، زيرا كليه ى نماز عبارتست از ذكر و قرائت قرآن، و معناى عبارت: "الهى! من را بخشش"، يعنى: من را با وجود گناه و عصيان بپوشان و مؤاخذه نكن. "و به من رحم كن"، يعنى: الهى! در نزد خويش برايم رحمتى بفرست كه شامل پوشش گناهان و مؤاخذه نكردن، همراه با لطف كردن بر من و بخشيدن نعمت ها در دنيا و آخرت باشد. "و به من عافيت ببخش"، يعنى: به من سلامتى و عافيت در دينم از زشتى ها و شبهه ها، و در بدنم از بيمارى ها و دردها، و در عقلم از نادانى ها و ديوانگى ها ببخش، و بزرگترين بيمارى ها، بيمارى قلب از شبهه هاى گمراه كننده يا شهوت هاى نابود كننده است. "و من را هدايت كن"، هدايت دو نوع است: 1- هدايت رهنمودى و ارشاد به سوى راه حق و صحيح، و اين براى مسلمان و كافر حاصل مى شود، به دليل: "وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ" (فصلت: 17)، يعنى: آنان را به سوى حق رهنمود كرديم. 2- هدايت توفيق و قبول، و اين نوع تنها براى اهل ايمان حاصل مى شود، و در اين حديث مقصود اين نوع است، و معناى آن: من را به سوى حق رهنمود كن، و بر آن ثابت قدم گردان. "و به من رزق و رزوى ببخش"، يعنى: به من رزق عنايت كن، و من را در اين دنيا از نيازمندى به مردم بى نياز كن، و در آخرت به من رزق فراوانى عنايت كن، همانند آنچه كه براى بندگانت از نعمت ها بخشيده ايد.
از نکات این حدیث
- مشروعيت آرام گرفتن در نشستن بين دو سجده، همانطوريكه در احاديث ديگرى ثابت شده است.
- واجب بودن دعا كردن در بين دو سجده، به عبارت: رب اعفر لي يا اللهم اغفر لي. يعنى: پروردگارا من را عفو كن، يا الهى! من را عفو كن.
- بهتر است كه همين دعا در بين دو سجده گفته شود، اما اگر به آن افزوده شود يا به طور كامل گفته نشود، باعث باطل شدن نماز نمى شود.
طبقه‌بندی‌ها
- فقه و اصول فقه . فقه عبادات . نماز . صفت نماز
- فقه و اصول فقه . فقه عبادات . نماز . ذكرهاى نماز
بیشتر
- بروز رسانی: به من امر شده كه بر روى هفت استخوان و پيشانى سجده كنم، و با دستشان به بينى، دو دست، دو زانو و اطراف پاهايشان اشاره كردند، و اينكه لباس و موها را (در داخل نماز) جمع نكنيم.
- بروز رسانی: بعد از هر نماز هنگامى كه سلام می داد، مى گويد: "لا إله إلا الله وحده لا شريكَ له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيءٍ قديرٌ، لا حولَ ولا قوةَ إلا بالله، لا إله إلا الله، ولا نعبد إلا إيَّاه، له النِّعمة وله الفضل، وله الثَّناء الحَسَن، لا إله إلا الله مخلصين له الدِّين ولو كَرِه الكافرون". يعنى: هيچ معبود به حقى غير از الله يگانه ی بدون شريک نيست، و اوست صاحب مُلک و ستايش، و او بر هر چيزى تواناست، قدرت و توانايى نيست مگر با كمک الله متعال و هيچ معبود به حقي نيست غير از الله، و فقط او را عبادت مى كنيم، و نعمت و فضيلت از آن اوست، و ستايش نيكو از آن اوست، هيچ معبود به حقي نيست غير از الله و در دين اخلاص داريم هر چند كه كافران ناخشنود باشند".
- بروز رسانی: رسول الله - صلى الله عليه و سلم - هنگامى كه از نماز فارغ مى شدند، سه بار استغفر الله مى گفتند، و مى فرمودند: "اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْك السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ". "پروردگارا، تو (از هر عيب و نقص و ناتوانی و ناشايستی و شريک و انباز) سالم هستی و سلامتی از طرف توست؛ والا مقام و مبارکی؛ ای صاحب شکوه و بزرگواری".
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: رسول الله صلى الله عليه وسلم در آغاز نماز و هنگام تكبيرِ ركوع، رفع يدين می كرد يعنی دست هايش را تا برابر شانه ها بالا می برد. همچنين هنگام برخاستن از ركوع نيز رفع يدين می كرد.
- بروز رسانی: رسول الله صلى الله عليه و سلم در حالی که کف دستم بين دو کف دستانش بود، آنچنان به من تشهد آموخت که قرآن می آموخت.
- بروز رسانی: در سجده، اعتدال را رعایت کنيد و هيچيک از شما ساعدهايش را مانند سگ، بر زمين نگذارد.