عن ابن عباس رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «أمِرْت أن أسْجُد على سَبْعَة أعَظُم على الجَبْهَة، وأشار بِيَده على أنْفِه واليَدَين والرُّكبَتَين، وأطْرَاف القَدَمين ولا نَكْفِتَ الثِّياب والشَّعر».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ابن عباس - رضى الله عنهما - از پيامبر - صلى الله عليه و سلم - روايت كرده، كه فرمودند: "به من امر شده كه بر روى هفت استخوان و پيشانى سجده كنم، و با دستانشان به بينى، دو دست، دو زانو و اطراف پاهايشان اشاره كردند، و اينكه لباس و موها را (در داخل نماز) جمع نكنيم".
[صحیح است] - [متفق علیه]
معناى حديث: "به من امر شده كه بر روى هفت استخوان و پيشانى سجده كنم"، و در روايتى: "به ما امر شده"، و در روايتى: "پيامبر - صلى الله عليه و سلم - امر كردند"، و كليه ى اين سه روايت در بخارى مى باشند، و قاعده ى شرعى اينست كه آنچه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - امر كرده اند، براى خود و امتشان مى باشد، و عبارت: "بر روى هفت استخوان"، يعنى: به من امر شده كه بر روى هفت عضو بدن سجده كنم، و مقصود از استخوان: اعضاى سجده هستند، همانطور كه در روايت ديگرى تفسير آن آمده است، سپس آن را با عبارت: "بر روى پيشانى" تفسير كرده است، يعنى: به من امر شده كه بر روى پيشانى سجده كنم، همراه با بينى، همانطور كه در عبارت: "و به بينى خويش اشاره كرد"، يعنى: به بينى خويش اشاره كرد تا بيان كند كه (بينى و پيشانى) يک عضو هستند، "و دو دست"، يعنى: كفت دستان، همانطور كه در هنگام اطلاق دست منظور كف دو دست است، "و دو زانو و اطراف پاهايشان"، يعنى: به من امر شده كه بر روى دو زانو و اطراف انگشتان پاها، و در روايت ابو حُميد السَّاعدى - رضى الله عنه - در باب صفت نماز با لفظ: "و اطراف انگشتان پاهايشان را رو به قبله گذاشتند"، يعنى در هنگامى كه در حال سجده بودند. "و اينكه لباس و موها را (در داخل نماز) جمع نكنيم"، و "الكَفْت" به معناى: جمع كردن و فشردن است، و معناى حديث اينست: لباس و موها را در هنگام ركوع و سجود براى جلوگيرى از پخش شدن آنها جمع و مرتب نكنيم، و آنها را رها كنيم تا هنگام سجده با همان حالت عادى، اعضاى بدن و لباس و موهاى سر به زمين بيفتند.