Ҳадис: Ҳар кӣ ба манзиле ояд ва сипас бигӯяд: "Аъӯзу бикалимотиллоҳит-томот мин шарри мо халақ" (Паноҳ мебарам ба калимаҳои комили Аллоҳ аз шарри он чи офаридааст), то замоне, ки онҷо аст ба ӯ зиёне нахоҳад расид

عن خَوْلَةَ بِنْتَ حَكِيمٍ السُّلَمِيَّةَ قَالتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ نَزَلَ مَنْزِلًا ثُمَّ قَالَ: أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، لَمْ يَضُرَّهُ شَيْءٌ حَتَّى يَرْتَحِلَ مِنْ مَنْزِلِهِ ذَلِكَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2708]

Аз Хавла бинти Ҳакими Суламӣ ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод)-ро шунидам, ки мегӯяд:
"Ҳар кӣ ба манзиле ояд ва сипас бигӯяд: "Аъӯзу бикалимотиллоҳит-томот мин шарри мо халақ" (Паноҳ мебарам ба калимаҳои комили Аллоҳ аз шарри он чи офаридааст), то замоне, ки онҷо аст ба ӯ зиёне нахоҳад расид".
[صحيح] - [رواه مسلم] - [Саҳеҳ Муслим - 2708]

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) умматашро ба эътисом ва паноҳ ҷустани судманд ҳидоят мекунад, ки ҳаргоҳ инсон дар ҷое фуруд омад, (хоҳ дар сафар бошад ё дар саёҳат) ки аз хатар битарсад ва аз воқеъ шудани чизе бим дорад, бо он дафъ мешавад, ба ин тавр, ки ба калимаҳои комили Аллоҳ, ки дар фазлу баракат ва судмандӣ ба камол расида ва аз ҳар айбу ноқиси солим аст, аз шарри ҳар махлуқоте ки бади дорад паноҳ бибарад, Дар натиҷа то вақтеки дар он манзилгоҳ аст, аз ҳар озоре дар амон бимонад.