عن عائِشَة رضي الله عنها مرفوعاً: «لا صلاة بِحَضرَة طَعَام، وَلا وهو يُدَافِعُه الأَخبَثَان».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
له عائشې - رضي الله عنها - څخه مرفوع روایت دی: د خوړو په شتون کې لمونځ نشته، او نه هغه مهال چې کله قضای حاجت ورټینګ وي.
صحيح - مسلم روايت کړی دی
دا حدیث د شریعت په لیوالتیا ټینګار کوي چې مکلف باید د لمانځه پر مهال د خپل رب پر وړاندې په زړه سره حضور ولري، او دا کار شونی ندی پرته لدې چې انسان (دنیوي مشغولیتونه له خپل زړه نه ) پرې کړي، د کومو په شتون کې چې خشوع او عاجزي له منځه ځي، لدې امله: شریعت د خوړو په شتون کې له لمانځه څخه منع کړې، ځکه د لمونځ کوونکي نفس یې غواړي او زړه یې ورسره تړلی وي، همدا رنګه یې اخبثینو (تشو او ډکو میتیازو ) کولو ته د اړتیا پر مهال له لمانځه څخه منع کړېده، ځکه چې ذهن قضای حاجت ته د ضرورت له مخې مشغولیږي.