Hadithi: Nuk ka namaz kur të shtrohet ushqimi e as nën presionin e nevojave fiziologjike
عن عائِشَة رضي الله عنها مرفوعاً: «لا صلاة بِحَضرَة طَعَام، وَلا وهو يُدَافِعُه الأَخبَثَان».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
Aishja (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se Pejgamberi ﷺ ka thënë: "Nuk ka namaz kur të shtrohet ushqimi e as nën presionin e nevojave fiziologjike."
Ky hadith është sahih. - E shënon Muslimi.
Ky hadith e vë në pah dëshirën që e ka Ligjvënësi që zemra e të ngarkuarit me obligime (ar. mukel-lef) të jetë e pranishme në namaz, para Zotit të tij. Kjo gjë nuk arrihet ndryshe, veçse duke i shkëputur gjërat që të shpërqendrojnë, ekzistimi i të cilave është shkak për mosqetësi dhe mospërulje. Mu për këtë Ligjvënësi ndalon të falet namazi kur të shtrohet ushqimi, tek i cili shpirti i namazliut anon dhe zemra e tij është e lidhur me të. Gjithashtu ndalon të falet namazi nën presionin e nevojave fiziologjike: nevojës së vogël dhe të madhe, për shkak se mendja e tij do të angazhohet për ta larguar këtë presion.
Mësime nga hadithi
- Urrehet të falet namazi nën presionin e nevojave fiziologjike, përderisa nuk ngushtohet koha (e namazit), se përndryshe namazit i jepet përparësi në mënyrë absolute. Në qoftë se falet në një gjendje të tillë, namazin e ka të saktë, por të mangët, për shkak të hadithit të lartcekur. I tilli nuk e përsërit namazin. E, nëse ka hyrë në namaz, duke mos pasur presion nga nevojat fiziologjie, por ky presion i ka ardhur gjatë namazit, atëherë namazin e ka të saktë dhe nuk ka bërë vepër të urryer (ar. mekruh), nëse ky presion nuk e pengon që ta plotësojë namazin.
- Prania e zemrës dhe përulja janë dy gjëra të kërkuara në namaz.
- Namazliu duhet të largojë çdo gjë që e shpërqendron prej namazit.
- Nevoja për t'i kryer nevojat fiziologjike është justifikim për ta lënë xhumanë dhe namazin me xhemat, me kusht që të mos i bëjë kohët e namazit kohë për t'i kryer ato.