ਜੋ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਇਸ ਵੁਜ਼ੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰੇ ਫਿਰ ਦੋ ਰਕਅਤ ਨਮਾਜ਼ ਅਦਾ ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨਫ਼ਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨ ਕਰੇ (ਮਨ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਨਾ ਭਟਕਾਏ), ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਤਾਲਾ ਉਸਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਰੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਜਦ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨਵੀ ਨਜੂਲ ਕਰੇ (ਪਾਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ), ਤਦ ਤੱਕ ਉਸ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਅੱਲਾਹ਼ ਕੋਲ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਜੋ ਕੋਈ ਵੁਜੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਵੁਜੂ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਗੁਨਾਹ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਅੰਗੂਠਿਆਂ ਦੇ ਨਖ਼ੂਨਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਨਿਕਲ ਜਾਣ। ਪਾਕੀ ਇਮਾਨ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, "ਅਲਹਮਦੁ ਲਿਲ੍ਹਾਹ" ਤਰਾਜੂ ਨੂੰ ਭਰ ਦੇਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ "ਸੁਭਾਨ ਅੱਲ੍ਹਾਹ" ਅਤੇ "ਅਲਹਮਦੁ ਲਿਲ੍ਹਾਹ" ਅਸਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦਰਮਿਆਨ ਜੋ ਕੁਝ ਹੈ, ਉਹ ਸਭ ਭਰ ਦੇਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਦੇ ਨਾਲ ਮੱਕਾ ਤੋਂ ਮਦੀਨਾ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਸੀ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਹੁੰਚੇ। ਅਸਰ ਦੇ ਵੇਲੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਗੇ ਤੈਅ ਕਰਕੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਅਤੇ ਜਲਦੀ-ਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਐਡੀਆਂ ਸੂਕੀਆਂ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਤਾਂ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਇਰਸ਼ਾਦ ਫਰਮਾਇਆ: @**"ਐਡੀਆਂ (ਸੁੱਖੀਆਂ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ )ਲਈ ਨਾਰਕ ਦੀ ਵੈਲ ਹੋਵੇ! ਵੁਜ਼ੂ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਕਰੋ।"** ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਭਰਕੇ ਸੁੱਟ ਦੇਵੇ, ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਨੱਕ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਟਮਾਰ (ਖੁਰਚੀ) ਵਰਤੇ, ਉਹ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜਾਂ ਤੀਨ ਵਾਰੀ ਕਰੇ। ਅਤੇ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਵਾਂਗ ਵਜ਼ੂ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੋਵੇ ਤਾਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤਿੰਨ ਗੰਢ ਬੰਨ੍ਹਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਗੰਢ ਦੇ ਮਾਰਨ ਨਾਲ ਉਹ ਰਾਤ ਲੰਮੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਤ ਜਗਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਲਮਾਂ ਦਾ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਇੱਤਫ਼ਾਕ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਨਜਾਸਤ ਪਾਣੀ ਦਾ ਰੰਗ, ਸੁਆਦ ਜਾਂ ਗੰਧ ਬਦਲ ਦੇਵੇ, ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਪਾਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ — ਚਾਹੇ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਵੱਧ। ਉਮਰ ਬਿਨ ਖ਼ੱਤਾਬ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਉੱਤੇ ਨਾਖ਼ਨ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਥਾਂ ਨੂੰ ਧੋਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਫਰਮਾਇਆ ਹਜ਼ਰਤ ਅਨਸ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕੋਈ ਮুসਲਮਾਨ ਜੋ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵੁਜ਼ੂ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਦੋ ਰਕਅਤ ਨਮਾਜ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਅਤੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੰਨਤ ਫਰਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਹਰ ਨਮਾਜ਼ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੁਦੂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰੀ ਧੋਲੈਂਦੇ ਸਨ। ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਵੁਦੂ ਦੋ-ਦੋ ਵਾਰੀ ਕਰਕੇ ਕੀਤਾ (ਹਰ ਅੰਗ ਨੂੰ ਦੋ ਵਾਰੀ ਧੋਇਆ)। **ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ:** ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗੈਸ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ੱਕ ਹੋਵੇ ਕਿ ਕੀ ਗੈਸ ਨਿਕਲੀ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਸਜਿਦ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਤਦ ਤੱਕ ਨਾ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਦ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰਤ ਜਾਂ ਬੂ ਨਾ ਆਵੇ।