عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رضي الله عنه قَالَ: كَانَتْ عَلَيْنَا رِعَايَةُ الْإِبِلِ فَجَاءَتْ نَوْبَتِي فَرَوَّحْتُهَا بِعَشِيٍّ فَأَدْرَكْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَائِمًا يُحَدِّثُ النَّاسَ فَأَدْرَكْتُ مِنْ قَوْلِهِ:
«مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَتَوَضَّأُ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهُ، ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ، مُقْبِلٌ عَلَيْهِمَا بِقَلْبِهِ وَوَجْهِهِ، إِلَّا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» قَالَ فَقُلْتُ: مَا أَجْوَدَ هَذِهِ، فَإِذَا قَائِلٌ بَيْنَ يَدَيَّ يَقُولُ: الَّتِي قَبْلَهَا أَجْوَدُ، فَنَظَرْتُ فَإِذَا عُمَرُ قَالَ: إِنِّي قَدْ رَأَيْتُكَ جِئْتَ آنِفًا، قَالَ: «مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ يَتَوَضَّأُ فَيُبْلِغُ - أَوْ فَيُسْبِغُ - الْوَضُوءَ ثُمَّ يَقُولُ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ إِلَّا فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاءَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 234]
المزيــد ...
ਉਕਬਾ ਬਨ ਆਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਉਟਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦਾ ਫਰਜ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਵਕਤ ਚਾਰਾ ਦਿੱਤਾ।ਫਿਰ ਮੈਂ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਨੂੰ ਖੜਾ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਕਥਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੁਣਿਆ:
ਕੋਈ ਮুসਲਮਾਨ ਜੋ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵੁਜ਼ੂ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਦੋ ਰਕਅਤ ਨਮਾਜ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਅਤੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੰਨਤ ਫਰਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਮੈਂ ਕਿਹਾ: ਇਹ ਕਹਾਵਤ ਕਿੰਨੀ ਵਧੀਆ ਹੈ।ਤਦ ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ: ਪਹਿਲਾ ਕਹਿਣਾ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ।ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਮਰ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵੁਜ਼ੂ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: ਮੈਂ ਗਵਾਹ ਹਾਂ ਕਿ ਅਲਾਹ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਮਾਬੂਦ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਅੱਲਾਹ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸਤਕਾਰ ਅਤੇ ਰਸੂਲ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੰਨਤ ਦੇ ਅੱਠ ਦਰਵਾਜੇ ਖੁਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ ਚਾਹੇ ਜਾਏ ਦਾਖਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 234]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਵੱਡੇ ਫਜ਼ੀਲਤਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ:
ਪਹਿਲੀ ਫਜ਼ੀਲਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰੇ, ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਕੇ ਸਿੱਧੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਨਾਏ, ਫਿਰ ਕਹੇ: ਮੈਂ ਗਵਾਹ ਹਾਂ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਮਾਬੂਦ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਅੱਲਾਹ ਦਾ ਬੰਦਗਾ ਅਤੇ ਰਸੂਲ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੰਨਤ ਦੇ ਅੱਠ ਦਰਵਾਜੇ ਖੁਲ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ ਚਾਹੇ ਜਾਵੇ ਦਾਖਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜੀ ਫਜ਼ੀਲਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਇਸ ਪੂਰੇ ਵੁਜ਼ੂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਦੋ ਰਕਅਤ ਨਮਾਜ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੱਚਾਈ ਅਤੇ ਖ਼ੁਦਾਈ ਡਗਮਗਾਹਟ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਕਅਤਾਂ ਵੱਲ ਮੋੜਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਅੰਗਾਂ ਨਾਲ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਨਿਮਰਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੰਨਤ ਫਰਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।