عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ وَلَبِسَ خُفَّيْهِ فَلْيُصَلِّ فِيهِمَا، وَلْيَمْسَحْ عَلَيْهِمَا ثُمَّ لَا يَخْلَعْهُمَا إِنْ شَاءَ إِلَّا مِنْ جَنَابَةٍ».
[صحيح] - [رواه الدارقطني] - [سنن الدارقطني: 781]
المزيــد ...
ਹਜ਼ਰਤ ਅਨਸ ਬਿਨ ਮਾਲਿਕ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੁਦੂ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤਿਆਂ (ਖੁਫ਼ਾਂ) ਨੂੰ ਪਾ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਨਾਜ਼ਤ (ਮਸਹ) ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਤਾਰੇ, ਜੇਕਰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸਿਵਾਏ ਜਨਾਬਤ (ਹੈਠਲੀ ਗੰਦੀ) ਤੋਂ।»
[صحيح] - [رواه الدارقطني] - [سنن الدارقطني - 781]
ਨਬੀ ﷺ ਵਜੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਮੂਸਲਮਾਨ ਵੁਦੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤੇ (ਖੁਫ਼) ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਜਾਸਤ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੁਦੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਜੁੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਮਸਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਨਮਾਜ਼ ਵੀ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਤਾਰੇ। ਸਿਵਾਏ ਉਸ ਵੇਲੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਨਾਬਤ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਜੁੱਤੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਗੁਸਲ ਕਰਨਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।