عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ وَلَبِسَ خُفَّيْهِ فَلْيُصَلِّ فِيهِمَا، وَلْيَمْسَحْ عَلَيْهِمَا ثُمَّ لَا يَخْلَعْهُمَا إِنْ شَاءَ إِلَّا مِنْ جَنَابَةٍ».
[صحيح] - [رواه الدارقطني] - [سنن الدارقطني: 781]
المزيــد ...
ანას ბინ მალიქის (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოცემით, მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«როდესაც რომელიმე თქვენგანი აიღებს აბდესს და ჩაიცვამს ტყავის წინდებს, ილოცოს მათში და სველი ხელით შეიწმინდოს
მათი ზედაპირი (აბდესის დროს). არ უნდა გაიხადოს ისინი, თუ თვითონ არ მოისურვებს, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა გახდება ჯუნუბის მდგომარეობაში».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა ალ-დაარაყუტნიმ] - [სუნან ალ-დარააყუტნიი - 781]
მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტავს, რომ თუ მუსლიმმა აბდესის მიღების შემდეგ ჩაიცვა ტყავის წინდები და შემდეგ დაკარგა აბდესი, და შემდეგ როცა მისი განახლება მოისურვა, ნებადართულია წინდების შეწმენდა აბდესის დროს. მას შეუძლია ილოცოს მათში, წინდების გახდის გარეშე, დადგენილი დროის განმავლობაში. თუმცა, თუ ის დიდ რიტუალურ უწმინდურებაში (ჯანაბაში) აღმოჩნდება, მაშინ საჭიროა წინდების გახდა და სრული განბანვის შესრულება.