عَنْ أَنَسٍ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُكُمْ وَلَبِسَ خُفَّيْهِ فَلْيُصَلِّ فِيهِمَا، وَلْيَمْسَحْ عَلَيْهِمَا ثُمَّ لَا يَخْلَعْهُمَا إِنْ شَاءَ إِلَّا مِنْ جَنَابَةٍ».
[صحيح] - [رواه الدارقطني] - [سنن الدارقطني: 781]
المزيــد ...
Enesi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:
"Nëse ndonjëri prej jush merr abdes dhe i mbath mestet e tij, le të falet me to dhe le t’i fshijë sipër tyre pa i hequr, nëse dëshiron, përveçse në gjendjen e xhunubllëkut."
[Ky hadith është sahih] - [E shënon Darakutniu] - [Suneni i Darekutniut - 781]
Profeti ﷺ në këtë hadith sqaroi se nëse një musliman i mbath mestet (çorapet lëkurore) pasi ka marrë abdest, pastaj bie në gjendjen e hadethit të vogël (papastërtisë së vogël) dhe dëshiron të marrë abdes, atij i lejohet t’i fshijë sipër tyre nëse dëshiron. Ai mund të falet me to pa i hequr për një periudhë të caktuar, përveç nëse bie në gjendjen e xhunubllëkut (papastërtisë së madhe), në të cilën rast duhet t’i heqë mestet për marrë gusël (larjen e tërë trupit).