නබි වදන: “මුස්ලිම්වරයකුට යම් ලෙඩක්, වෙහෙසක්, දුකක්, තැවුලක්, වේදනාවක් හෝ අධික කම්පනයක් ඇති වූ විටෙක එය කටුවක් ඇනීමෙන් වුව ද, ඒ හේතුවෙන් අල්ලාහ් ඔහුගේ වැරදි කමා කරනු මිස නැත.”
«مَا يُصِيبُ الْمُسْلِمَ مِنْ نَصَبٍ وَلَا وَصَبٍ وَلَا هَمٍّ وَلَا حُزْنٍ وَلَا أَذًى وَلَا غَمٍّ حَتَّى الشَّوْكَةِ يُشَاكُهَا إِلَّا كَفَّرَ اللهُ بِهَا مِنْ خَطَايَاهُ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5641]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් ප්‍රකාශ කළ බව අබූ සඊද් අල්-කුද්රි තුමා හා අබූ හුරෙයිරා තුමා (රළියල්ලාහු අන්හුමා) විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී.
“මුස්ලිම්වරයකුට යම් ලෙඩක්, වෙහෙසක්, දුකක්, තැවුලක්, වේදනාවක් හෝ අධික කම්පනයක් ඇති වූ විටෙක එය කටුවක් ඇනීමෙන් වුව ද, ඒ හේතුවෙන් අල්ලාහ් ඔහුගේ වැරදි කමා කරනු මිස නැත.”
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත] - [صحيح البخاري - 5641] විවරණය
මුස්ලිම්වරයකුට ලෙඩ රෝග, දුක් කම් කටොලු, සිත් තැවුල්, වේදනා, විපත්ති, අසීරුතා, බිය හා සාගිනි වැනි කම්පනයක් ඇති වූ විටෙක -එය කටුවක් ඇනී වේදනාවට පත්වීමෙන් වුව ද- ඒවා ඔහුගේ පාපකම්වලට ප්‍රතිකර් මයක් හා ඔහුගේ වැරදිවලට සමාවක් වන බව අල්ලාහ්ගේ දූතයාණෝ පැහැදිළි කරයි.
හදීසයේ හරය
- තමන්ට හට ගන්නා කුඩා වේදනාවක් වුව ද, එය පාපයන්ට සමාව ලැබීමට හේතු සාධකයක් ලෙස පත් කිරීමෙන් අල්ලාහ් ඔහුව විශ්වාස කළ ගැත්තන් හට පිරිනමා ඇති භාග්‍යය හා ඔවුන් කෙරෙහි වූ ඔහුගේ කරුණාව පැහැදිලි කිරීම.
- මුස්ලිම්වරයෙක්, තමන්ට හට ගන්නා විපත්තියට කුසල අල්ලාහ් වෙතින් අපේක්ෂා කළ යුතුය. කුඩා හෝ ලොකු හෝ වේවා සෑම පරීක්ෂණයකදීම ඉවසීමෙන් කටයුතු කළ යුතුය. එය ඔහුගේ තරාතිරම් උසස් වීමටත් පාපකම්වලට එය ප්‍රතිකර්මයක් වීමටත් හේතුවක් වනු ඇත.
අමතර
- නබි වදන: මහා පාපයන්ගෙන් වැළකී සිටින විට, පස්වේල සලාතයත්, ජුමුආ වෙන් ජුමුආවටත්, රමළානයෙන් රමළානයටත් ඒවා අතර සිදුවන දෑ සඳහා ඒවා ප්රතිකර්මයන් වනු ඇත.
- නබි වදන: සැබැවින්ම ජනයා කිසිදු යුක්තියකින් තොරව අල්ලාහ්ගේ සම්පත් අතර ගනුදෙනු කරති. එහෙයින් මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ අපා ගින්න ඔවුනට හිමිය.
- නබි වදන: මියගිය ඇත්තන්හට දොස් නොකියනු. සැබැවින්ම ඔවුන් ඉදිරිපත් කළ දෑ වෙතට ශීඝ්රයෙන් ගිය අය වෙති.
- නබි වදන: මුස්ලිම්වරයකුට තම සහෝදරයාව රාත්රී තුනක් අතහැර දැමීම අනුමත වන්නේ නැත. ඔවුන් දෙදෙනා එකිනෙකා මුණ ගැසෙති. ඔහු හරහට පැමිණෙයි. මොහු ද හරහට පැමිණෙයි. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් ශ්රේෂ්ඨ වනුයේ සලාමය ගෙන ආරම්භ කරන තැනැත්තාය.
- නබි වදන: ඥාතී සම්බන්ධකම් බිඳ දමන්නා ස්වර්ගයට පිවිසෙන්නේ නැත.
- නබි වදන: මිනිසුන් අතරින් අල්ලාහ් වෙත වඩාත් කෝපයට ලක් වු තැනැත්තා අධික ලෙස වාද කරන්නාය.
- නබි වදන: කවරෙකු තම සහෝදරයාගේ මාන්යය කෙළසීමෙන් වළක්වන්නේ ද මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ අල්ලාහ් (නිරා) ගින්න ඔහුගේ මුහුණින් වළක්වනු ඇත.