حديث: إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كَمَا تَرَوْنَ هَذَا الْقَمَرَ، لَا تُضَامُونَ فِي رُؤْيَتِهِ

عن جَرِيْر بنِ عبدِ الله رضي الله عنه قال:
كُنَّا عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَنَظَرَ إِلَى الْقَمَرِ لَيْلَةً -يَعْنِي الْبَدْرَ- فَقَالَ: «إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كَمَا تَرَوْنَ هَذَا الْقَمَرَ، لَا تُضَامُونَ فِي رُؤْيَتِهِ، فَإِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ لَا تُغْلَبُوا عَلَى صَلَاةٍ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا فَافْعَلُوا» ثُمَّ قَرَأَ: «{وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ}»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 554]

از جَریر بن عبدالله رضی الله عنه روایت است که گفت:
ما نزد پيامبر صلى الله عليه و سلم بوديم، ايشان به سوى ماه قرص كامل نگريستند، و فرمودند: «إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كَمَا تَرَوْنَ هَذَا الْقَمَرَ، لَا تُضَامُونَ فِي رُؤْيَتِهِ، فَإِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ لَا تُغْلَبُوا عَلَى صَلَاةٍ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا فَافْعَلُوا» یعنی: «همانا شما پروردگارتان را خواهيد ديد، همانند اينکه این ماه را مى‌بينيد، و براى ديدن آن دچار سختى و مشقت نمى‌شويد، پس اگر توانستيد نماز قبل از طلوع آفتاب، و نماز قبل از غروب آفتاب را با كاملترين شكل بخوانيد»، سپس این آیه را خواندند: {وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ} (و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح گوی)»
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 554]

توضیح

صحابه شبی با پیامبر صلی الله علیه وسلم بودند، پس به ماه شب چهاردهم نگریست و فرمود: مؤمنان پروردگار خود را حقیقتا، به چشم سر، بدون آنکه دچار خطا شوند می‌بینند، و آنان هنگام دیدن او تعالی ازدحام نمی‌کنند و دچار مشقت نمی‌شوند. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: اگر توانستید اسبابی را که شما را از نماز صبح و نماز عصر بازمی‌دارد از بین ببرید، چنین کنید و آن دونماز را به طور کامل در وقتشان به همراه جماعت ادا كنيد، زیرا این از اسباب نظر به چهرهٔ الله عزوجل است. سپس ایشان صلی الله علیه وسلم این آیه را خواندند: {وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ} (و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح گوی)