هر كسى به قرضدار دست تنگ مهلت داد، يا از قرض او كم كرد، الله متعال او را در روز قيامت زير سايهء عرش خود قرار مى دهد، روزى كه هيچ سايه اى بجز سايۀ او تعالی نيست إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كَمَا تَرَوْنَ هَذَا الْقَمَرَ، لَا تُضَامُونَ فِي رُؤْيَتِهِ أَوَّلُ مَا يُقْضَى بَيْنَ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي الدِّمَاءِ» یعنی: «نخستین چیزی که در روز قیامت دربارهٔ آن قضاوت می‌شود، در [مسئلهٔ] خون است لَا تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ يَوْمَ القِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ عُمُرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ، وَعَنْ عِلْمِهِ فِيمَ فَعَلَ، وَعَنْ مَالِهِ مِنْ أَيْنَ اكْتَسَبَهُ وَفِيمَ أَنْفَقَهُ، وَعَنْ جِسْمِهِ فِيمَ أَبْلَاهُ». «گام‌های بنده در روز قیامت جابجا می ماند تا آنکه دربارهٔ عمرش از او پرسیده شود که چگونه آن را به سر کرده است، و دربارهٔ علمش که چگونه به آن عمل کرده است، و دربارهٔ مالش که از کجا به دست آورده است و در چه راهی خرجش کرده است، و دربارهٔ بدنش که در چه راهی آن را پیر کرده است الله متعال در نیکی بر مؤمن ظلم نمی کند، در دنیا به او پاداش داده می شود و در آخرت نیز به او پاداش آن می رسد من کنار حوض می ایستم تا اینکه ببینم کدام یک از شما به من می آیید، و مردمانی از کنارم بُرده می شوند، من می گویم: پروردگارا، این ها از من و از امتم هستند {ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}