عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِبِلاَلٍ عِنْدَ صَلاَةِ الفَجْرِ:
«يَا بِلاَلُ، حَدِّثْنِي بِأَرْجَى عَمَلٍ عَمِلْتَهُ فِي الإِسْلاَمِ، فَإِنِّي سَمِعْتُ دَفَّ نَعْلَيْكَ بَيْنَ يَدَيَّ فِي الجَنَّةِ» قَالَ: مَا عَمِلْتُ عَمَلًا أَرْجَى عِنْدِي أَنِّي لَمْ أَتَطَهَّرْ طَهُورًا، فِي سَاعَةِ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ، إِلَّا صَلَّيْتُ بِذَلِكَ الطُّهُورِ مَا كُتِبَ لِي أَنْ أُصَلِّيَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1149]
المزيــد ...
از ابوهریره رضیاللهعنه روایت است که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم در وقت نماز فجر به بلال فرمودند:
«ای بلال! مرا به امیدوارکنندهترین عملی که در اسلام انجام دادهای خبر ده، زیرا من صدای کفشهایت را پیشاپیش خود در بهشت شنیدم»، [بلال] گفت: هیچ عملی را امیدوارکنندهتر از این ندانم که در هیچ ساعت از شب یا روز، وضویی نگرفتم مگر اینکه به مقدارِ [نمازی] که برایم مقرر شده بود، با آن طهارت نماز گزاردم.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 1149]
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) در خواب دیدند که در بهشت هستند، پس به بلال بن رباح فرمودند: مرا به امیدوارکنندهترین عمل مستحبی که در اسلام انجام دادهای آگاه کن، زیرا من صدای آرام کفشهایت را هنگامی که پیشاپیش من در بهشت راه میروی، شنیدم. بلال گفت: هیچ عملی را امیدبخشتر از این ندانم که در هیچ ساعت از شب یا روز، حدثی [چون بول یا خواب] برایم رخ نداد، مگر آنکه وضو گرفتم و سپس بهاندازهای که برایم مقدور بود، از نوافل مطلق برای پروردگارم با آن وضو نماز گزاردم.