بروز رسانی: هرکه از من حدیثی نقل کند که می‌داند دروغ است، او یکی از دروغگویان است

عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدَبٍ وَالْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ رضي الله عنهما قَالَا: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ حَدَّثَ عَنِّي بِحَدِيثٍ يُرَى أَنَّهُ كَذِبٌ، فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبِينَ».
[صحيح] - [رواه مسلم في مقدمته]

از سَمرة بن جُندَب و مُغیرة بن شُعبة ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«مَنْ حَدَّثَ عَنِّي بِحَدِيثٍ يُرَى أَنَّهُ كَذِبٌ، فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبِينَ»: «هرکه از من حدیثی نقل کند که می‌داند دروغ است، او یکی از دروغگویان است».
[صحیح است] - - [صحيح مسلم]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ خبر می‌دهد که هرکس از ایشان حدیثی را نقل کند که می‌داند یا بر گمانش غالب است که به پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ دروغ نسبت داده است، در این صورت راوی نیز در گناه این دروغ هم‌دست کسی است که این دروغ را ساخته است.

از نکات این حدیث

1. مطمئن شدن از احادیثی که از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت می‌شود و اطمینان از صحت آن پیش از نقل.
2. صفت دروغ بر کسی که آن دروغ را ساخته و پرداخته و همچنین کسی که آن را نقل می‌کند و بین مردم منتشر می‌کند، اطلاق می‌شود.
3. روایت حدیث موضوع (ساختگی) برای کسی که می‌داند یا بر گمانش غالب است که ساختگی است، حرام است مگر برای هشدار دادن نسبت به آن.