หะดีษ: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวถึงบางสิ่ง และกล่าวว่า: "นั่นคือเวลาที่ความรู้จะหายไป

عَنْ زِيَادِ بْنِ لَبِيدٍ رضي الله عنه قَالَ:
ذَكَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ شَيْئًا، فَقَالَ: «ذَاكَ عِنْدَ أَوَانِ ذَهَابِ الْعِلْمِ» قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَكَيْفَ يَذْهَبُ الْعِلْمُ، وَنَحْنُ نَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَنُقْرِئُهُ أَبْنَاءَنَا وَيُقْرِئُهُ أَبْنَاؤُنَا أَبْنَاءَهُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ؟ قَالَ: «ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ زِيَادُ، إِنْ كُنْتُ لَأُرَاكَ مِنْ أَفْقَهِ رَجُلٍ بِالْمَدِينَةِ، أَوَلَيْسَ هَذِهِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى يَقْرَؤونَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ، لَا يَعْمَلُونَ بِشَيْءٍ مِمَّا فِيهِمَا؟!».
[صحيح لغيره] - [رواه ابن ماجه]

จากท่านซิยาด บิน ละบีด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า:
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวถึงบางสิ่ง และกล่าวว่า: "นั่นคือเวลาที่ความรู้จะหายไป" ฉันกล่าวว่า: "โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ความรู้จะหายไปได้อย่างไร เมื่อเราอ่านอัลกุรอาน ได้สอนลูกๆ ให้อ่านอันกุรอาน และพวกเขาก็สอนมันให้กับลูกหลานของพวกเขาจนถึงวันกิยามะฮ์" ท่านกล่าวว่า: "ขอให้แม่ของเจ้าถูกพรากไปจากเจ้า โอ้ ซิยาด! ฉันคิดว่าเจ้าเป็นคนที่มีความรู้มากที่สุดในเมืองมะดีนะฮ์ ชาวยิวและชาวคริสต์เหล่านี้ พวกเขาไม่ได้อ่านคัมภีร์เตารอตและอินญีลหรอกหรือ?! แต่พวกเขาก็ไม่ได้ปฏิบัติตามสิ่งที่มีอยู่ในนั้น"
เศาะฮีห์ ลิฆอยริฮี - รายงานโดย อิบนุมาญะฮ์

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ท่านนั่งอยู่ท่ามกลางเศาะฮาบะฮ์ของท่าน และท่านกล่าวว่า: นี่คือเวลาที่ความรู้ถูกพรากไปจากผู้คน ท่านซิยาด บิน ละบีด รู้สึกประหลาดใจและถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยกล่าวว่า: ความรู้จะถูกยกขึ้นและหายไปจากเราได้อย่างไร ?! ทั้งที่พวกเราได้อ่านอัลกุรอานและจดจำมัน ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ เราจะอ่านมัน และเราจะให้ภรรยาของเราได้อ่านมัน และลูกๆ หลานๆ ของเราต่อไป ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวด้วยความประหลาดใจว่า "ขอให้แม่ของเจ้าถูกพรากไปจากเจ้า โอ้ซิยาด! แท้จริงฉันนับถือว่าเจ้าคือคนหนึ่งในหมู่ผู้มีองค์ความรู้ของชาวมะดีนะฮ์! จากนั้นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้อธิบายว่า: การสูญเสียความรู้ไม่ใช่การสูญเสียอัลกุรอาน แต่ความรู้จะหายไปเนื่องจากการไม่ปฏิบัติตามมันต่างหาก นี่คือคัมภีร์เตารอตและอินญีลของชาวยิวและชาวคริสต์ พร้อมกันนั้นแล้วมันไม่ให้ประโยชน์ใดๆ แก่พวกเขา และพวกเขาไม่ได้รับสิ่งที่เป็นประโยชน์จากคัมภีร์ทั้งสอง นั่นคือการปฏิบัติตามต่อสิ่งที่มีในเนื้อหาของมัน