+ -

عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَتْ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«إِنِّي عَلَى الحَوْضِ حَتَّى أَنْظُرَ مَنْ يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكُمْ، وَسَيُؤْخَذُ نَاسٌ دُونِي، فَأَقُولُ: يَا رَبِّ مِنِّي وَمِنْ أُمَّتِي، فَيُقَالُ: هَلْ شَعَرْتَ مَا عَمِلُوا بَعْدَكَ، وَاللَّهِ مَا بَرِحُوا يَرْجِعُونَ عَلَى أَعْقَابِهِمْ».

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6593]
المزيــد ...

Аз Асмоа духтари Абубакр (Худованд аз он ду розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуд:
"Ман (рӯзи қиёмат) назди ҳавз ҳастам, то бубинам кадоме аз шумо ба назди ман ворид мешавед ва иддаеро аз назди ман мебаранд ва ман мегӯям: Парвардигоро! Онҳо аз ман ва аз уммати ман ҳастанд, гуфта мешавад: оё медонӣ пас аз ту чи амалҳое анҷом додаанд? Савганд ба Аллоҳ онҳо дини худро тарк карда ба ҳоли аввалии худ бармегаштанд"

[صحيح] - [متفق عليه] - [Саҳеҳ Бухорӣ - 6593]

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) баён медоранд, ки ӯ рӯзи қиёмат дар назди ҳавз аст то бубинад, ки чи касе аз умматонаш ба назди ҳавз меояд, баъзе аз мардумон аз назди ӯ (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) бурда мешаванд ва Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мегӯяд: Парвардигорам! Онҳо аз ман ва аз уммати ман ҳастанд. Ба Паёмбар гуфта мешавад: Оё медонӣ пас аз шумо чи амалҳое анҷом медоданд? Савганд ба Аллоҳ онҳо дини худро тарк карда ба ҳоли аввалии худ бармегаштанд, онҳо на аз ту ва на аз уммати ту ҳастанд.

Тарҷума: Англисӣ Урду Испонӣ Индонезӣ Уйғурӣ Бангладешӣ Фаронсавӣ Туркӣ Боснӣ Синҳолӣ Ҳиндӣ Ветнамӣ Тагалогӣ Курдӣ Ҳауса Португалӣ Малаялам Телугу Савоҳили Томилӣ Бурмӣ Таиландӣ Олмонӣ Пашту Осомӣ Албанӣ Суедӣ Амҳарӣ Голландӣ Гуҷратӣ Қирғизӣ Непалӣ Юрба Литвонӣ Дарӣ Сербӣ Сумолӣ Кинёрвондӣ Румонӣ Маҷорӣ Чехӣ Малагашӣ Итолёвӣ Урумӣ Канада Озарӣ Узбекӣ Украинӣ
Намоиши тарҷумаҳо

Аз фоидаҳои ҳадис

  1. Шафқат ва меҳрубонии Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) бар умматони худ ва таваҷҷуҳи ӯ нисбат ба онҳо.
  2. Хатари мухолифат бар ончи, ки Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ба мо овардааст.
  3. Даъват барои риоя ва чанг задан ба суннати Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод).
Бештар