Ҳадис: Сазовортарин шартҳое, ки бояд ба он пойбанд бошед, ҳамон аст, ки бо он ҳамсаронатон барои шумо ҳалол шудаанд
عن عقبة بن عامر رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:
«أَحَقُّ الشُّرُوطِ أَنْ تُوفُوا بِهِ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ بِهِ الْفُرُوجَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2721]
المزيــد ...
Аз Ъуқба ибни Ъомир (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд:
"Сазовортарин шартҳое, ки бояд ба он пойбанд бошед, ҳамон аст, ки бо он ҳамсаронатон барои шумо ҳалол шудаанд".
[صحيح] - [متفق عليه] - [Саҳеҳ Бухорӣ - 2721]
Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) баён намудаанд, ки муҳимтарин ва сазовортарин шартҳое, ки бояд ба он пойбанд бошед, ҳамон аст, ки ба сабаби он лаззат бурдан аз зан ҳалол мешавад, яъне ҳамон шартҳои мубоҳи никоҳ, ки зан дар ақди никоҳи худ талаб кардааст.
Аз фоидаҳои ҳадис
- Шартҳое, ки яке аз ҳамсарон ба дигаре гузоштааст, бояд иҷро шаванд, магар шарте, ки ҳалолро ҳаром ё ҳаромро ҳалол мегардонад.
- Пойбанд будан ба шартҳои никоҳ бештар аз шартҳои дигар мавриди назар аст, зеро он дар муқобили ҳалол шудани баҳрабарии ҷинсӣ аст.
- Манзилати волои издивоҷ дар Ислом, зеро Ислом ба вафо кардан ба шартҳои он таъкид фармудааст.