حديث: اگر کسانی را دیدی که در دلهایشان کجی است برای فتنه انگیزی و تاویل نادرست از آیات متشابه پیروی می‌کنند، آنان کسانی اند که الله متعال ذکر کرده است، پس برحذر باش
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ:
تَلَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ هَذِهِ الْآيَةَ: {هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ، وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ، وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ} [آل عمران: 7]. قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَإِذَا رَأَيْتِ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ سَمَّى اللهُ، فَاحْذَرُوهُمْ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4547]
المزيــد ...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که فرمود:
رسول الله صلی الله علیه وسلم این آیت را تلاوت فرمود: {هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ، وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ، وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ} [آل عمران: 7]. (الله) آن ذاتی است که قرآن را بر تو نازل کرد که بعضی آن آیاتی محکم است که مفهوم آن واضح و روشن است، و آنها اصل قرآن است (که دیگر آیات در روشنی آن فهمیده می‌شود) و بعضی از آن «متشابهات» هستند (که مفهوم آن مشتبه و مخفی است و احتمال معانی دیگری هم دارند)، اما کسانی که در دلهایشان کجی است برای فتنه انگیزی و تاویل نادرست از آیات متشابه پیروی می‌کنند، در حالیکه مفهوم متشابه را به جز الله کسی نمی‌داند. و علمای راسخ در علم می‌گویند: به آن ایمان آوردیم (چون) همۀ قرآن (محکم و متشابه) از نزد پروردگارما است، و پند نمی‌گیرد (از تعلیمات قرآن) مگر صاحبان عقل و خرد.
فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «اگر کسانی را دیدی که در دلهایشان کجی است برای فتنه انگیزی و تاویل نادرست از آیات متشابه پیروی می‌کنند، آنان کسانی اند که الله متعال ذکر کرده است، پس برحذر باش».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 4547]
رسول الله صلی الله علیه وسلم این آیه را تلاوت نمود: {هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ}، و در آن الله سبحان فرموده است که اوست که قرآن را بر پیامبرش نازل کرد، که در آن آیات با دلالت های روشن است، با احکام معلوم که در آن التباس وجود ندارد، که آن اصل و مرجع کتاب است، و در صورت اختلاف همان مرجع است، و در میان آن آیت هایی است که دربر گیرندۀ بیش از یک معنا می باشد، که معنای آن نزد برخی مردم خلط می شود، و یا گمان می کنند که بین آن و آیت دیگر تناقض وجود دارد، سپس الله متعال تعامل مردم را با این آیت ها بیان نمود، پس کسانی که دلهایشان از سوی حق میلان دارند و محکم - قاطع- را رها کرده و متشابه و احتمالی را می‌گیرند، و می خواهند شبهه را ایجاد و مردم را گمراه کنند، و با این کار می خواهند آیت ها را مطابق خواسته‌های خود تفسیر کنند، و اما راسخان در علم، این متشابه را می‌دانند و آن را به محکم -قاطع- راجع می کنند، و به آن باور می داشته باشند که آن جانب الله سبحانه و تعالی است، و هرگز قابل خلط و تعارض نیست، اما از آن تذکر و موعظه نمی گیرند مگر صاحبان عقل سلیم. سپس پیامبر صلی الله علیه وسلم به مادر مؤمنان عایشه رضی الله عنها فرمود که اگر کسانی را که از متشابه پیروی می کنند ببیند، آنها کسانی هستند که الله متعال در این قول خود از آنها نام برده است: {فأما الذين في قلوبهم زيغ} پس از آنها برحذر باشید و به سخنانشان گوش ندهید.
از فوائد حدیث
- آیات قاطع و محکم قرآن: آن چیزیست که دلالتش روشن و معنایش آشکار است، و متشابه: آن چیزیست که بیش از یک معنا داشته باشد و مستلزم تأمل و فهم باشد.
- هشدار از اختلاط با اهل انحراف و صاحبان بدعت و کسانی که برای گمراه کردن و مشکوک کردن مردم مشکلاتی را مطرح می کنند.
- الله متعال در پایان آیت می فرماید: «وما يذكر إلا أولو الألباب» اینجا رسوای منحرفان، و ستایش از راسخان است، یعنی: کسی که از تذکر و موعظه پند نگیرد، و از خواسته های خود پیروی کند از صاحبان خرد نیست.
- پیروی از متشابه سبب انحراف قلب است.
- وجوب راجع نمودن آیت های متشابه که معنای آنها قابل فهم نیست به آیت های محکم و قاطع.
- الله متعال برخی از قرآن را قاطع و برخی مشابه قرار داده است، برای امتحانی مردم جهت تشخیص افراد با ایمان از اهل گمراهی.
- در وقوع متشابه در قرآن: برتری علما بر دیگران، و اعلام تقصیر عقل ها؛ تا این که برای آفریده اش تسلیم شود و به نا توانی خود اعتراف نماید.
- فضیلت راسخ بودن در علم و وجوب استواری در آن.
- برای مفسران در وقوف بر کلمۀ {الله} در قول او تعالی: { وما يعلم تأويله إلا الله والراسخون في العلم } دو دیدگاه است، پس هر که بر کلمۀ {الله} توقف کند، پس مراد از تأویل علم حقيقت يك چيز و ذات آن و چيزی كه راهی برای درک آن نيست می باشد، مانند موضوع روح و قيامت كه الله متعال آن را در علم خود محفوظ داشته است، و كسانی كه در علم راسخ و استوار هستند به آن ايمان دارند و حقایق آن را به الله می سپارند، که سالم می مانند و دیگران را نیز سالم نگه می دارند، و هر که آن را وصل نماید و بر کلمۀ {الله} توقف ننماید، مراد از تاویل همانا تفسیر، کشف، و تبیین است، پس الله متعال آن را می‌داند و راسخان در علم آن را نیز می دانند، به آن ایمان آورده و به محکم ارجاع می نمایند.
دسته بندی ها
بیشتر
- حديث: نمازهای پنجگانه، جمعه تا جمعه، و رمضان تا رمضان، کفارۀ آنچه بین آنهاست می باشد، در صورتی که از گناهان کبیره اجتناب شود
- حديث: مردانى هستند كه بدون حق در مال الله دست مى برند، براى آنان در روز قيامت آتش (دوزخ) است
- حديث: مردگان را دشنام ندهید، زیرا آنان به عملکردهای خويش رسيده اند
- حديث: جايز نيست كه مرد بيش از سه شب برادر خود را ترك سخن كند، طوری که وقتى به هم روبرو می شوند اين روى بر مى گرداند، و او روى بر مى گرداند، و بهترین آنان كسى است كه آغاز به سلام كردن مى كند
- حديث: قطع کنندۀ پیوند خویشاوندی وارد بهشت نمی شود
- حديث: منفورترین انسان نزد الله متعال کسی است که همیشه جنگندۀ سرسخت باشد
- حديث: هر کس از آبروی برادرش دفاع کند، الله متعال در روز قیامت آتش را از روی او بازمی گرداند