عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «مَنْ أَنْظَرَ مُعْسِرا، أو وضع له، أظَلَّهُ الله يوم القيامة تحت ظِل عرشه يوم لا ظِلَّ إلا ظِلُّه».
[صحيح] - [رواه الترمذي والدارمي وأحمد]
المزيــد ...
ابو هريره - رضى الله عنه - از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - روايت مى كند كه فرمودند: "هر كسى به بدهكارى مهلت داد، يا از بدهى او كم كرد، الله متعال او را در روز قيامت زير سايه ى عرش خود قرار مى دهد، روزى كه هيج سايه اى بجز سايه الله متعال نيست".
[صحیح است] - [به روایت ترمذی - به روایت احمد - به روایت دارمی]
ابو هريره - رضى الله عنه - خبر داده اند كه رسول الله - صلى الله عليه و سلم - فرموده اند: (من أنظر معسراً)، "هر كسى به بدهكارى مهلت داد"، يعنى: به بدهكار فقيرى مهلت داد، معناى (الإنظار) تأخير همراه با انتظار انجام دادن است. اما معناى فرموده ايشان: (أو وضع عنه) يعنى: از بدهى او كم كرد، و در روايت ابو نُعيم آمده: (أو وهب له) يعنى: بدهى او را بخشيد. پس پاداش آن: (أظله الله يوم القيامة تحت ظل عرشه) يعنى: حقيقتاً الله متعال او را زير سايه ى عرش خود قرار مى دهد، يا او را وارد بهشت مى كند؛ و الله متعال او را از گرماى روز قيامت محفوظ مى كند. و اين پاداش وقتى حاصل مى شود: (يوم لا ظل إلا ظله) یعنی روزى كه هيج سايه اى بجز سايه او نيست، يعنى:سايه ی الله متعال، و مهلت دهنده به بدهكار براى اين شايستگى چنين پاداش را دارد؛ چونكه براى بدهكار فداكارى انجام داده، و به او آسايش خاطر داده است، پس چونكه پاداش هر كارى از جنس همان كار است، الله متعال در آن روز به او آسايش خاطر خواهد بخشيد.