হাদীছ: পৰিস্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা তথা পৱিত্ৰতা হৈছে ঈমানৰ অৰ্দ্ধাংশ।

عن أبي مالك الحارث بن الأشعري رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «الطهور شطر الإيمان، والحمد لله تملأ الميزان، وسبحان الله والحمد لله تملآن -أو تملأ- ما بين السماء والأرض، والصلاة نور، والصدقة برهان، والصبر ضياء، والقرآن حجة لك أو عليك، كل الناس يغدو: فبائعٌ نفسَه فمُعتِقُها أو مُوبِقها».
[صحيح] - [رواه مسلم]

আবূ মালিক আল-হাৰিছ ইবন আছিম আল-আশ্ব'আৰী ৰাদ্বিয়াল্লাহু ‘আনহুৰ পৰা বৰ্ণিত- ৰাছুলুল্লাহ (চাল্লাল্লাহু ‘আলাইহি অছাল্লামে) কৈছে: "পৱিত্ৰতা ঈমানৰ অৰ্দ্ধাংশ; আল-হামদুলিল্লাহে তুলাচনী পৰিপূৰ্ণ কৰি দিয়ে আৰু “ছুবহানাল্লাহি অল-হামদুলিল্লাহি উভয়েই অথবা ইয়াৰ এটাই আকাশ আৰু পৃথিৱীৰ মধ্যৱৰ্তী স্থানক পূৰ্ণ কৰি দিয়ে। চালাত হৈছে জ্যোতি, ছাদাকাহ হৈছে প্ৰমাণ, ধৈৰ্য্য হৈছে উজ্জ্বল পোহৰ, আৰু কোৰআন হৈছে তোমাৰ সপক্ষে অথবা বিপক্ষে প্ৰমাণ। প্ৰত্যেক ব্যক্তিয়েই নিজৰ আত্মাৰ ক্ৰয়-বিক্ৰয়ৰ মাধ্যমত প্ৰভাত আৰম্ভ কৰে- আৰু সেয়া হয়তো তাক মুক্ত কৰি দিয়ে অথবা তাক ধ্বংস কৰি দিয়ে।"
ছহীহ - ইয়াক মুছলিমে বৰ্ণনা কৰিছে

ব্যাখ্যা

ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছেঃ পৱিত্ৰতা হৈছে ঈমানৰ অৰ্দ্ধাংশ। আৰবী (طهور) শব্দৰ দ্বাৰা পৱিত্ৰতা অৰ্জন কৰা বুজাইছে, অথচ (طهور) কোৱা হয় সেই পানীক যিটোৰ দ্বাৰা পৱিত্ৰতা অৰ্জন কৰা হয়। ইয়াত পৱিত্ৰতা অৰ্জনৰ দ্বাৰা প্ৰকাশ্য-অপ্ৰকাশ্য উভয় প্ৰকাৰ পৱিত্ৰতাক বুজোৱা হৈছে। শাৰীৰিক পৱিত্ৰতা হৈছে অপৱিত্ৰতাৰ পৰা আঁতৰি থকা আৰু অপৱিত্ৰতাক পৰিস্কাৰ কৰা। আনহাতে আন্তৰিক পৱিত্ৰতাৰ জৰিয়তে শ্বিৰ্ক আৰু আন্তৰিক ব্যাধিৰ পৰা পৱিত্ৰতা অৰ্জন কৰাক বুজোৱা হৈছে। ইয়াত অৰ্দ্ধেক ঈমানৰ দ্বাৰা অৰ্দ্ধেক নামাজ বুজোৱা হৈছে। কিয়নো পৱিত্ৰতা অবিহনে নামাজ গ্ৰহণযোগ্য নহয়। এইদৰে তেখেতে কৈছে, আলহামদুলিল্লাহে তুলাচনী পৰিপূৰ্ণ কৰি দিয়ে। আলহামদুলিল্লাহ বুলি ক’লে আল্লাহক মুহাব্বত আৰু সন্মানৰ সৈতে তেওঁৰ পূৰ্ণাংগ গুণাৱলী আৰু মহান বিশেষণেৰে বিভূষিত কৰা বুজায়। এই বাক্যই আমলৰ পাল্লা গধূৰ কৰে। ছুবহানাল্লাহৰ জৰিয়তে আল্লাহক সৃষ্টিৰ সাদৃশ্যৰ পৰা আৰু সেই সকলো দোষ-ত্ৰুটিৰ পৰা পৱিত্ৰ ঘোষণা কৰা হয় যিবোৰ তেওঁৰ মৰ্যাদাৰ পৰিপন্থী। ছুবহানাল্লাহ আৰু আলহামদুলিল্লাহ এই দুয়োটা বাক্যই অথবা ইয়াৰ মাজৰ যিকোনো এটা বাক্যই – বৰ্ণনাকাৰী নিশ্চিত নাছিল- আকাশ আৰু পৃথিৱীৰ মাজত থকা পাঁচ শ বছৰৰ দূৰত্বক ভৰাই দিয়ে। কিয়নো আল্লাহৰ অনুগ্ৰহৰ কোনো সীমা নাই। নামাজ হৈছে জ্যোতি। পৃথিৱীতো বান্দাৰ বাবে জ্যোতি আৰু কিয়ামতৰ দিনাও জ্যোতি হ’ব। চাদাক্বা হৈছে প্ৰমাণ, অৰ্থাৎ বান্দাৰ ঈমানৰ অকাট্য প্ৰমাণ। কিয়নো সম্পদৰ মুহাব্বত প্ৰাকৃতিকভাৱে মানুহৰ মাজত নিহিত থাকে। সেয়ে স্বেচ্ছাই নিজৰ সম্পদৰ পৰা এটা নিৰ্দিষ্ট অংশ দান কৰাটোৱে বান্দাৰ ঈমানৰ অকাট্য প্ৰমাণ বহন কৰে। ধৈৰ্য্য হৈছে এনেকুৱা পোহৰ, যিটোৱে ধৈৰ্য্য ধাৰণকাৰীৰ পথ আলোকিত কৰে, ধৈৰ্য্যৰ মাজত এই তিনিটা বিষয় অন্তৰ্ভুক্ত আছে- নেকীৰ কামত অটল থকা, গুনাহক বৰ্জন কৰা আৰু আল্লাহৰ কষ্টদায়ক ফয়চালাৰ প্ৰতি ধৈৰ্য্য ধাৰণ কৰা। কোৰআন হৈছে তোমাৰ সপক্ষে অথবা বিপক্ষে প্ৰমাণ। কোৰআন হৈছে আল্লাহৰ বাণী। ইয়াক জিব্ৰীল আলাইহিচ্ছালামৰ মাধ্যমত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ কৰা হৈছে। ইয়াক দুখন কভাৰৰ মাজত সংৰক্ষিত কৰি ৰখা হৈছে। যিয়ে ইয়াক তিলাৱত কৰে তেওঁ দৰাচলতে আল্লাহৰ সৈতে কথা পাতে। কোৰআনৰ বিষয়টো দুটা অৱস্থাৰ পৰা কেতিয়াও খালী নহয়। ই হয়তো তোমাৰ সপক্ষে প্ৰমাণ হ’ব, যদি তুমি ইয়াৰ প্ৰতিটো কথাৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা আৰু তাক বিশ্বাস কৰা, ইয়াৰ মাজত থকা আদেশসমূহৰ প্ৰতি আমল কৰা আৰু নিষেধসমূহৰ পৰা বিৰত থকা, তেন্তে কিয়ামতৰ দিনা ই তোমাৰ সপক্ষে প্ৰমাণ দাঙি ধৰিব। নাইবা তোমাৰ বিপক্ষে প্ৰমাণ হ’ব, যদি তুমি ইয়াক শিকাৰ পিছত আৰু মুখস্ত কৰাৰ পিছত অৱহেলা কৰিবা, নামাজ ত্যাগ কৰিবা, ইয়াৰ মাজত থকা আদেশ-নিষেধৰ বিপৰীত কাম কৰিবা, এনে কৰিলে ই তোমাৰ বিপক্ষে প্ৰমাণ হ’ব। সকলোৱে যেতিয়া পুৱাৰ ভাগত উঠে, তেতিয়া সকলোৱে জীৱিকাৰ সন্ধানত ওলাই পৰে, কিন্তু কিছুমানৰ বাবে এই জীৱিকাৰ সন্ধান সফল হয় আৰু কিছুমানৰ বাবে ই অন্ধকাৰ বৈ আনে। সকলোৱে নিজৰ জীৱন বিক্ৰী কৰে অৰ্থাৎ নিজৰ নিজৰ কামৰ অধীনস্থ হৈ যায়। কিছুমানে নিজকে আল্লাহৰ পথত বিক্ৰী কৰে, ফলত সি জাহান্নামৰ পৰা মুক্তি পায়। আন কিছুমানে গুনাহ অপৰাধ আৰু অপকৰ্মত লিপ্ত হৈ নিজকে চয়তানৰ ওচৰত বিক্ৰী কৰে, ফলত সি জাহান্নামত পতিত হয়।