عن شداد بن أوس رضي الله عنه مرفوعًا:« إن الله كتب الإحسانَ على كل شيء، فإذا قتلتم فأحسِنوا القِتلةَ وإذا ذبحتم فأحسِنوا الذِّبحة، وليحد أحدُكم شَفْرَتَه ولْيُرِحْ ذبيحتَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

শ্বাদ্দাদ ইবনে আওছ ৰাদ্বিয়াল্লাহু ‘আনহুৰ পৰা মাৰফূ‘ হিচাপে বর্ণিত, "c2">“মহান আল্লাহে প্রতিটো বস্তুৰ প্ৰতি সদয় আচৰণ (ইহছান) ফৰজ কৰিছে। গতিকে তোমালোকে যেতিয়া হত্যা কৰিবা, তেতিয়া উত্তমৰূপে হত্যা কৰিবা আৰু যেতিয়া (জন্তু) জবেহ কৰিবা, তেতিয়া উত্তম পন্থাত জবেহ কৰিবা। তোমালোকৰ প্ৰত্যেকে যেন (জবেহ কৰাৰ সময়ত) ছুৰী চোকা কৰি লয় আৰু জবেহকৃত জন্তুক যাতে শীতল হ’বলৈ এৰি দিয়ে।” ছহীহ - এইটো মুছলিমে বর্ণনা কৰিছে।
ছহীহ - ইয়াক মুছলিমে বৰ্ণনা কৰিছে

ব্যাখ্যা

এজন মুছলিমৰ কৰ্তব্য হৈছে, সদায় তাৰ নিয়ত আৰু অন্তৰক সুন্দৰকৈ ৰখা, উত্তমভাৱে আল্লাহৰ আনুগত্য কৰা আৰু তেওঁৰ ইবাদত কৰা, তাৰ যাৱতীয় কৰ্ম তথা আমল সুন্দৰভাৱে সম্পাদন কৰা, লগতে মানুহৰ সৈতে আৰু জীৱ-জন্তুৰ সৈতেও উত্তম আচৰণ কৰা আনকি জড় পদাৰ্থৰ প্রতিও সুন্দৰ আচৰণ কৰা উচিত। ইয়াত কোনো সন্দেহ নাই যে, জবেহকাৰীয়ে জবেহৰ দ্বাৰা নিশ্চয় পশুটোক কষ্ট দিয়ে, কিন্তু সেই পশুটোৰ পৰা উপকৃত হ’বলৈহে এইটো কৰিবলগীয়া হয়। এতেকে ইয়াৰ দ্বাৰা এজন মু’মিনৰ অন্তৰত ৰহম, দয়া-অনুগ্রহ, মেহেৰবানী আৰু নম্রতা ইত্যাদি সৃষ্টি কৰা, যাতে এইবোৰৰ পৰা সি কেতিয়াও গাফিল নহয়, যদিও সি জবেহকাৰী বা ন্যায় সংগতভাৱে হত্যাকাৰী হয়। লগতে ইয়াৰ দ্বাৰা ইয়াত এইটোও ইংগিত কৰা হৈছে যে, হত্যা আৰু জবেহৰ ক্ষেত্ৰত যদি দয়া কামনা কৰিবলৈ কোৱা হৈছে, তেনেক্ষেত্ৰত অন্যান্য অৱস্থাত সেইটো কামনা কৰা আৰু অধিক গুৰুত্বপূর্ণ তথা বাঞ্চনীয়। এতেকে ছুৰী চোকা কৰি লোৱা আৰু জবেহৰ পিছত জন্তুক শীতল হ’বলৈ এৰি দিয়াটোও এটা ইহছান বা দয়া।

অনুবাদ: ইংৰাজী ফৰাচী স্পেনিচ তুৰ্কী উৰ্দু ইন্দোনেচিয়ান বোছনিয়ান ৰুচিয়ান বাংলা চাইনিজ ফাৰ্চি তাগালোগ হিন্দী ভিয়েতনামীজ ছিনহালী উইঘোৰ কুৰ্দী হাউছা পুৰ্তুগিজ মালয়ালম তেলেগু ছাৱাহিলী তামিল বৰ্মী জাৰ্মান জাপানিজ পুস্তু আল বানিয়ান الدرية
অনুবাদ চাওক

হাদীছৰ পৰা সংগৃহীত উপকাৰিতাসমূহ

  1. এই হাদীছত প্রত্যেক বস্তুৰ মান অনুযায়ী ইহছান কৰাৰ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছে। প্ৰকাশ্য আৰু অপ্ৰকাশ্য ওৱাজিবসমূহৰ ইহছান হৈছে পৰিপূর্ণভাৱে তাক পালন কৰা। নূন্যতম এইখিনি ইহছান পালন কৰা তাত জৰুৰী। আৰু সেইবোৰ পৰিপূৰ্ণভাৱে পালন কৰিবলৈ মুস্তাহাবসহ পালন কৰাটোও মুস্তাহাব। আনহাতে হাৰাম বিষয়সমূহ পৰিত্যাগ কৰাৰ ক্ষেত্রত ইহছান হৈছে তাৰ পৰা বিৰত থকা লগতে প্ৰকাশ্য তথা অপ্ৰকাশ্য সকলো প্ৰকাৰে ইয়াক পৰিত্যাগ কৰা। এইক্ষেত্ৰত এইখিনি পালন কৰা ওৱাজিব। ভাগ্যত নির্ধাৰিত বিষয়সমূহৰ ওপৰত ধৈৰ্য্য ধাৰণ কৰাৰ ক্ষেত্রত ইহছান হৈছে কোনো ধৰণৰ অসন্তুষ্টি প্ৰকাশ নকৰাকৈ তাৰ ওপৰত ধৈর্য্য ধাৰণ কৰা। সৃষ্টিৰ সৈতে আচৰণ কৰাৰ ক্ষেত্রত প্রয়োজনীয় ইহছান হৈছে, আল্লাহে সিহঁতৰ বাবে যিবোৰ হক্ক নির্ধাৰণ কৰিছে সেইবোৰ আদায় কৰা। সৃষ্টিৰ তত্ত্বাৱধানৰ ক্ষেত্রত জৰুৰী ইহছান হৈছে, সিহঁতৰ বিষয়ে অভিভাৱকত্বৰ যৌক্তিক দায়িত্বসমূহ আদায় কৰা। যিবোৰ জীৱ-জন্তু জবেহ কৰা বৈধ সেইবোৰৰ ক্ষেত্রত ইহছান হৈছে, সেইবোৰক কোনো ধৰণৰ প্রয়োজনৰ অতিৰিক্ত কষ্ট নিদি খুব দ্রুত, সহজ আৰু সহনীয় পদ্ধতিত সেইবোৰক জবেহ কৰা কাৰ্য সম্পাদন কৰা। কাৰণ, এইটো হৈছে কোনো প্রয়োজন অবিহনে কষ্ট দিয়া।
  2. বান্দাসকলৰ প্রতি মহান আল্লাহৰ অনুগ্ৰহ এই যে, তেওঁ প্রতিটো বস্তুৰ ওপৰত ইহছান কৰাটো ফৰজ কৰিছে।
  3. যাৱতীয় নির্দেশ আল্লাহৰেই আৰু সকলো বিধান তেওঁৰ প্ৰতিয়েই প্ৰত্যাৱৰ্তন কৰে। কিয়নো আল্লাহে কৈছে, “আল্লাহে ইহছানক ফৰজ কৰিছে।” আল্লাহৰ নিৰ্ধাৰণ দুই প্ৰকাৰৰ- এটা হৈছে কাদাৰী, আৰু আনটো হৈছে শ্বৰ‘ঈ।
  4. ইহছানৰ আওতাত সকলো বস্তুকে চামিল কৰা হৈছে। কাৰণ, আল্লাহে কৈছে, “আল্লাহ তা‘আলাই প্রতিটো বস্তুৰ প্ৰতি সদয় আচৰণক বা ইহছানক ফৰজ কৰিছে।”
  5. উদাহৰণ বর্ণনা কৰি নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে সুন্দৰ প্ৰশিক্ষণ দিছে! কাৰণ, উদাহৰণ বর্ণনা কৰিলে উদ্দেশ্য বুজাত সহজ হয়।
  6. জবেহ বা হত্যা কৰাৰ সময়ত দয়া কৰা ওৱাজিব। কাৰণ এইটো হৈছে অৱস্থাৰ গুণ, কর্মৰ নহয়।
  7. জবেহ কৰাৰ সময়ত দয়া কৰা, কিয়নো আমি বৈধ পন্থাত জবেহ কৰোঁ।
  8. জীৱ-জন্তুক শাস্তি দিয়া হাৰাম। যেনে- তাক লক্ষ্য কৰি আঘাত কৰা, অনাহাৰে ৰখা আৰু খাবলৈ নিদি আবদ্ধ কৰি ৰখা।
  9. এই চৰীয়তৰ পৰিপূর্ণতা আৰু পৰিপক্কতা এই যে, ইয়াৰ ভিতৰত যাৱতীয় কল্যাণ অন্তৰ্ভুক্ত আছে। তাৰেই এটা উদাহৰণ হৈছে, জন্তুৰ প্রতিও দয়া কৰা আৰু সেইবোৰৰ প্ৰতি সদয় হোৱা।
অধিক