Ҳадис: Дуо ибодат аст

عن النعمان بن بَشِير رضي الله عنه قال: سمعت النبيَّ صلى الله عليه وسلم يقول:
«الدُّعَاءُ هُوَ الْعِبَادَةُ»، ثُمَّ قَرَأَ: «{وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ} [غافر: 60]».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 3247]

Аз Нуъмон ибни Башир (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод)-ро шунидам, ки мегуфт:
"Дуо ибодат аст", сипас ин оятро қироат фармуданд: "Парвардигоратон фармуд: Маро бихонед, то [дуои] шуморо иҷобат кунам. Касоне, ки аз ибодати Ман саркашӣ мекунанд, ба зудӣ бо хорӣ ба ҷаҳаннам ворид мешаванд". (Сураи Ғофир: 60)
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد] - [Сунани Тирмизӣ - 3247]

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд, ки дуо ибодат аст, пас бояд холис барои Аллоҳ бошад, чи он дуои талаб бошад, монанди чизе барои манфиати худ хостан ё аз Аллоҳ барои дафъи зиёнҳои дунявӣ ва ухравӣ талаб намудан, ё инки дуои ибодат, яъне ҳар гуфтор ва кирдори зоҳирӣ ва ботинӣ, ки ризои Аллоҳ дар он аст ва тамоми ибодоти қалбӣ, баданӣ ва ё молӣ.
Сипас Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) ҳамчун истидлол ояти зерро қироат фармуд, ки Ӯ Таъоло мефармояд: "Маро бихонед, то [дуои] шуморо иҷобат кунам. Касоне, ки аз ибодати Ман саркашӣ мекунанд, ба зудӣ бо хорӣ ба ҷаҳаннам ворид мешаванд" (Сураи Ғофир: 60).